مطالعه اثر فریبندگی در بهبود تصمیم گیری مالی مدیران

هدف: در این پژوهش به بررسی چارچوب اثر فریبندگی بر مدیران به وسیله آزمایش هایی متفاوت پرداختیم تا درک کنیم که اثر دکوی چگونه بر انتخاب های مدیران تاثیر میگذارد و مدلی برای نقش هورمون های موجود در خون افراد و اثر فریبندگی ارائه دهیم.مواد و روشها: سوال هایی برای آزمایش نقش فریبندگی در انتخاب های شرکت کنندگان طراحی گردید. در آزمایشگاه تشخیص طبی هورمون های موجود در خون شرکت کنندگان اندازه گیری شد و سپس سوال های اثر فریبندگی در اختیار مدیران قرار گرفت داده های جمع آوری شده در نرم افزار RSM تحلیل گردیدند.یافته ها : نتایج تحلیل نشان داد هورمون های موجود در خون با ضریب تاثیر%۸۴ بر اثر فریبندگی در تصمیم های مدیران تاثیر دارد . مدل بدست آمده حاصل از تاثیر هورمون ها نشان داد افزایش سطح هورمون فری تستسترون و تی اس اچ اثر مستقیم بر اثر فریبندگی دارد و هورمون های تی۳ و تی۴ و تستسترون و کورتیزول رابطه معکوس با اثر فریبندگی دارد.نتیجه گیری: کورتیزول هورمون استرس می باشد و اثرمعکوس آن بر اثر فریندگی نتایج مربوط به تحقیقات پیشین را تایید میکند که افزایش کورتیزول و استرس بر تصمیم گیری مالی اثر معنادار دارد همچنین هورمون تستسترون که در مردان نسبت آن بالاتر از زنان است با اثر فریبندگی اثر معکوس دارد نیز مطابق پژوهش های پیشین بود.

کلیدواژه ها:

اثر فریبندگی ، سطح هورمون ها ، عصب شناسی ، رفتارهای مالی