تحلیل و مقایسه میزان رویدادمداری فضاهای عمومی شهری مورد مطالعه: منطقه ۱۲ شهر تهران

بیان مسئله: در تجربه های معاصر ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی شهری با نگاه فرهنگ مبنا، رویدادمداری، به عنوان یک راهبرد کلیدی، مطرح شده است. نگاه به پیشینه تحقیقات این حوزه نمایانگر آن است که ماهیت فضاهای عمومی شهری و عوامل سازنده آن ها در شکل گیری رویدادها کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. سوالاتی همچون، چه عواملی بر رویدادمداری فضای شهری تاثیر می گذارد؟ و تاثیر گونه های مختلف فضای عمومی بر میزان رویدادمداری چگونه است؟ ازجمله سوالات کلیدی هستند که مطالعات پیشین پاسخ روشنی به آن ها نمی دهند. هدف پژوهش: هدف این پژوهش، تبیین و تدوین معیارهای رویدادمداری فضاهای شهری و سپس سنجش و مقایسه میزان رویدادمداری انواع فضاهای شهری منطقه ۱۲ تهران است. روش پژوهش: رویکرد روش شناسی در این مقاله، ترکیبی از روش های کمی و کیفی است. در گام اول به منظور انتخاب موردهای مطالعه به عنوان مکان رویدادهای منطقه ۱۲، از ابزارهایی چون تحلیل محتوای اسناد، بازدیدهای میدانی و مصاحبه های عمیق با متخصصان استفاده شده است. سپس عوامل موثر بر رویدادمداری فضاهای عمومی شهری بامطالعه ادبیات جهانی شناسایی شده و درنهایت از طریق تهیه چک لیست ها و تحلیل آن در نرم افزار SOCNETV به سنجش و مقایسه میزان رویدادمداربودن مکان-رویدادهای قلب تاریخی شهر تهران پرداخته شده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد از میان معیارهای موثر بر رویدادمداری، پنج معیار دسترسی، پیوستگی فضایی، تسهیلات فضایی، همه شمولی و امنیت بیشترین تاثیر بر شکل گیری و دوام رویدادها را دارند. همچنین از میان گونه های مختلف فضاهای عمومی، پیاده راه و بوستان در منطقه ۱۲ تهران میزان رویدادمداری بیشتری در مقایسه با دیگر گونه ها داشته اند.

کلیدواژه ها:

رویداد ، فضای عمومی ، رویدادمداری ، فضای شهری رویداد محور ، منطقه ۱۲ تهران ، بافت تاریخی تهران