رابطه تنظیم شناختی هیجان با بهزیستی ذهنی والدین کودکان طیف اوتیسم

اختلال طیف اتیسم یک بیماری عصبی رشدی است که با مشکلات مداوم در ارتباط و تعاملات اجتماعی همراه است و بر سلامت و رفاه خانواده تاثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تنظیم شناختی هیجان با بهزیستی ذهنی والدین کودکان طیف اتیسم است. جامعه ی آماری شامل مادران کودکان دارای اختلال های طیف اتیسم در دامنه سنی ۲۵ تا ۴۵ سال استان کرمانشاه بود که از بین آنها ۱۲۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های بهزیستی ذهنی دینر و همکاران (۱۹۸۵)، برنامه عاطفه مثبت و منفی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بود که برای سنجش استفاده شد. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی-شیوه اجرا همبستگی است. نتایج تحلیل مسیر با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی نشان داد که بین دو متغیر تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی ذهنی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود متخصصان این حوزه در اقدام برای مداخله های درمانی، توجه خود را علاوه بر راهکارهای متمرکز بر کودک دارای اختلال طیف اتیسم، بر شرایط سلامت روانی والدین و سایر عوامل مربوط به بافت زندگی کودک معطوف کنند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، اختلال طیف اوتیسم ، تنظیم شناختی هیجان.