بررسی ضخامت اینتیما مدیا کاروتید مشترک بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه با گروه شاهد

سابقه و هدف : افزایش میانگین ضخامت اینتیمای مدیای کاروتید (CIMT) نشان دهنده ی اترواسکلروز در مراحل زودرس و یک عامل خطر برای انفارکتوس میوکارد می باشد. پسوریازیس یک التهاب مزمن سیستم ایمنی - پوست می باشد که میتواند ریسک آترواسکلروز عروق کرونری را افزایش دهد. این مطالعه با هدف بررسی CIMT مشترک در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه ی آن با گروه شاهد صورت گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی ۳۰ بیمار پسوریازیس و ۳۰ فرد سالم در سنین ۲۰ -۶۰ سال مراجعه کننده به کلینیک پوست در بیمارستان ۲۲ بهمن طی سال های ۱۳۹۷-۱۳۹۸ صورت گرفت و نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. بیماران با تشخیص پسوریازیس که مبتلا به دیابت، فشار خون بالا، نارسایی کلیوی، سابقه بیماری قلبی-عروقی وارد مطالعه نشدند. پس از اخذ رضایت بیمار ، اطلاعات زمینه ای بیمار درچک لیست ثبت شد. سپس بیمار برای اندازه گیری CIMT به متخصص سونوگرافی ارجاع داده شد. در این مطالعه از نرم افزارSPSS.V ۱۶ و آزمون های آماری آنوا، من ویتنی و پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: میانگین ضخامت اینتیمای مدیای کاروتید (CIMT) در بیماران و گروه کنترل به ترتیب ۰.۰۵۹± ۰.۵۱ و ۰.۰۴۷± ۰.۴۷ میلی متر به دست آمد. CMIT مشترک در بیماران پسوریازیس به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل مشاهده شد (p value= ۰.۰۱۰). ارتباط معنی داری بین میانگین CIMT با سن ، جنس و شخص توده ی بدنی یافت نشد. مقایسه میانگین EDV)End diastolic velocity, (RI) resistance index, (PSV) systolic velocity Peak) و (Pulsatility Index (PI تفاوت معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: از آن جایی که CIMT در بیماران پسوریازیس به طور معناداری بالاتر گزارش شده است، کنترل سخت گیرانه تر سایر عوامل خطر آترواسکلروز نسبت به سایرین و کنترل شدید تر التهاب در این افراد ضرورت می یابد.

کلیدواژه ها:

پسوریازیس ، ضخامت اینتیمای مدیای مشترک کاروتید ، اولترا سونوگرافی ، شاخص توده ی بدنی ( BMI)