مروری سیستماتیک بر تاثیرات اسپری اکسی توسین در بهبود انواع اختلالات روانپزشکی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 367

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED07_058

تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1401

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : هورمون اکسی توسین نقش مهمی در تعاملات بین افراد و رفتار اجتماعی آنها دارد. باتوجه به احتمال درگیری اکسی توسین در پاتوفیزیولوژی اختلالات روانپزشکی، بررسی دقیق تر از نقش و پتانسیل درمانی آن مورد نیاز است. از این رو پژوهشگران درصدد برآمدند مطالعه ای با هدف بررسی تاثیر اسپری اکسی توسین در بهبود انواع اختلالات روانپزشکی انجام دهند.روش جستجو : مطالعه حاضر یک مطالعه مرور سیستماتیک است که در تاریخ فروردین ۱۴۰۰ انجام گردید. این مطالعه با استفاده از کلیدواژه های Oxytocin spray، oxytocin hormone، psychiatric disorders، mental illness و عبارت بولین and در پایگاه های جستجوی Scopus، PubMed ،Google Scholar ،Web of science وProQuest انجام شد. معیار های ورود به مطالعه شامل مقالات پژوهشی انگلیسی زبان از بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱ که متن کامل آنها در دردسترس و مرتبط با موضوع پژوهش بود و معیارهای خروج شامل مقالات مروری، نامه به سردبیر، گزارش موردی و عدم دسترسی به نسخه ی کامل مقاله بود. از چک لیست PRISMA برای بررسی و کنترل کیفیت مقاله استفاده شد.یافته ها : در نهایت ۳۶۴۵ مقاله بازیابی گردید که پس از حذف عناوین تکراری و بررسی عنوان و چکیده، ۸۵ مقاله انتخاب و درنهایت ۸ مقاله کارآزمایی بالینی با بررسی متن کامل آنها وارد مطالعه شدند. میانگین نمونه ها و دوز اسپری اکسی توسین به ترتیب ۵۳.۲ نفر و ۲۶.۷ واحد بود. نتایج بهبود عملکرد شناخت اجتماعی و علائم مثبت و منفی در بیماران اسکیزوفرنی، کاهش سطح استرس و تعدیل نقص شناختی در بیماران PTSD، کاهش حساسیت نسبت به تهدید های اجتماعی و تاثیر مفید بر همدلی عاطفی و انگیزه در بیماران PBD، پس از استفاده از اسپری اکسی توسین را نشان داد درحالی که ۲مطالعه نشان دادند که اکسی توسین تاثیری در بهبود علائم بالینی و شناخت اجتماعی در سایکوز اولیه و بهبود علائم مادران افسرده پس از زایمان ندارد.نتیجه گیری : اسپری اکسی توسین می تواند در کنار سایر داروها و درمان های روانپزشکی در بهبود علائم بیماران روانپزشکی موثر باشد؛ هرچند تحقیقات بیشتر درباره اثربخشی آن موردنیاز است.

نویسندگان

پویا اعتصام نیا

دانشجوی کارشناسی پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

مهدی شرفی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.

افسانه بیرانوند

دکترای علوم اعصاب، گروه پرستاری سلامت روان و سالمندی، دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران