مروری بر نتایج ایمنی درمانی تلومراز در بیماران مبتلا به سرطان

سابقه و هدف: تلومر یک ساختار نوکلئوتیدی است که باعث رشد و تقسیم غیر عادی سلول میشود و تحت اثر hTERT که آنزیم تلومراز نام دارد از تخریب کروموزوم جلوگیری میکند. درمان سرطان مبتنی بر هدف قرار دادن تلومراز ممکن است کارایی موثرتری داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی تلومراز و فعالیت آنها در ایمونوتراپی سرطان می باشد.روش جستجو: این جستجو در پایگاه های داده ای iran Medex،Magiran،pubmed،scopus،Google Scholar،sid و علم نت با کلید واژه های: تلومراز، ایمنی درمانی و سرطان، در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ انجام شد. معیارهای ورود تلومراز و سرطان و ایمنی درمانی ، انتشار به زبان انگلیسی بین سال های ۲۰۱۰ و فوریه ۲۰۲۰ و اندازه نمونه و روش و گزارش کامل و شرکت کنندگان انسانی و معیار خروج شامل عدم دسترسی به متن کامل مقالات و نمونه های کافی بود که از مقیاس نیوکاسل اوتاوا (NOS) برای ارزیابی کیفیت مطالعات موجود استفاده شد و از بین ۷۰ مقاله، ۱۰ مقاله انتخاب و استفاده شد.یافته ها: بر اساس مطالعات و مشاهداتی که اخیرا انجام شده است، استفاده از روش های هدفمند مولکولی و هدف قرار دادن تلومر و تلومراز، اثرات بیشتر و عوارض جانبی کمتری نسبت به درمان های سنتی دارد. ایمونوتراپی به عنوان یک روش قابل اتکا برای درمان سرطان یا بهبود سرطان شناخته شده است و همچنین استفاده از سلولهایTفرزند خوانده که باعث اختلال ژنوم و هدف قرار دادن خود، توسط سیستم ایمنی میشوند. ایمنی درمانی در برابر سلول های دارای تلومراز زیاد به خوبی استراتژی استفاده شده در یک خودکشی سلولی با بیان ژن hTERT انجام میشود. تغییر در ساختار G-quadruplex، دارو BIBR۱۵۳۲ از دیگر روش های هدف قرار دادن تلومراز است که باعث اختلال در ساختار تلومر وآپوپتوز و مهار تومور سرطانی می شود. نتیجه گیری: با توجه به عوارض ناشی از درمان های سنتی مثل شیمی درمانی جایگزینی روش هدفمند تلومراز میتواند موثر باشد البته تحقیقات بالینی و استفاده در طیف گسترده ای از بیماران مبتلا به سرطان در این زمینه برای استفاده گسترده نیاز است.

کلیدواژه ها:

سرطان ، تلومراز ، ایمونوتراپی ، سلول T فرزند خوانده