اندیشه سیاسی نو سنت گرایی: مطالعه موردی سید حسین نصر

این مقاله با هدف کشف، شناخت و استنتاج اندیشه سیاسی نوسنت گرایی و متفکر شاخص آن، سید حسین نصر نوشته شده است. ازآنجاکه در متون این نحله فکری تصریحات آشکار به مباحث سیاسی دیده نمی شود و احساس نیاز جوامع به خصوص جوامع اسلامی به نظام سیاسی کارآمد، اسلامی و مورد تایید مردم دیده می شد، به بررسی این اندیشه سیاسی پرداخته ایم. بنابر این پرسش اساسی این مقاله چگونگی بازنمایی مدل حکومت بر اساس بینش فکری نوسنت گرایان است.هدف این مقاله کشف و استخراج اندیشه و نظام سیاسی مطلوب نو سنت گرایی است . روش این مطالعه کتابخانه ای است.یافته های این مقاله نشان می دهد که سرآغاز اندیشه نوسنت گرایی در واکنش به دو پدیده مدرنیته و انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت که معتقد بودند این دو به نابودی سنت، از بین رفتن فرهنگ، ضدیت با مذهب و در نهایت به فراموشی خداوند در جامعه می انجامند. نتیجه نهائی مقاله این است که نوسنت گرایی  به مثابه راه حل یا تصویرسازی برای جلوگیری از نابودی سنت ، نظام سلطنت اسلامی را مطرح می کند و در دفاع از این نظام سیاسی، به سابقه تاریخی آن اشاره دارد که شاهان را حافظان دین معرفی می کند و به این امر اعتقاد دارند که این مدل حکومت می تواند در کنار رشد و ارتقای فرهنگ جامعه، حافظ مذهب و سنت باشد و سعادت انسان در دنیا و آخرت را تضمین گرداند.در این روش ، باز خوانی اندیشه نصر در چارچوب تعریف شده از سویی به بازسازی تفکر ، تحلیل و سنجش آرای او در پرتو دوران گذشته و حال انجامیده و از سویی دیگر به اندیشه سیاسی و نظام سیاسی مورد نظر و مطلوب وی دست یافته و آن را از دل متون و کتب استخراج کرده ایم.

کلیدواژه ها:

اندیشه سیاسی ، نظام سیاسی ، سنت گرایی ، نو سنت گرایی ، سید حسین نصر