بررسی مقایسه ای تاثیر کپسول "زنجبیل- اسطوخودوس" با "مفنامیک اسید" بر شدت دیسمنوره اولیه: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 152
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-12_007
تاریخ نمایه سازی: 24 اسفند 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: دیسمنوره یک مشکل اساسی در سلامت عمومی و فردی زنان می باشد. عوارض ناشی از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی در این بیماری موجب شده است که تمایل به درمان های تکمیلی، جایگزین و گیاهان دارویی افزایش یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر کپسول زنجبیل- اسطوخودوس با مفنامیک اسید بر شدت دیسمنوره اولیه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور در سال ۱۳۹۹ بر روی ۶۰ دانشجوی ساکن خوابگاه های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با سابقه دیسمنوره اولیه صورت گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه وضعیت قاعدگی، فرم اطلاعاتی مشخصات دموگرافیک و آنتروپومتریک و خط کش درد بود. در گروه مداخله کپسول های زنجبیل- اسطوخودوس و در گروه کنترل کپسول مفنامیک اسید ۴ بار در روز به مدت ۳ روز از شروع خونریزی قاعدگی تجویز و شدت درد در ۲ ماه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۲۴) و آزمون های تی مستقل، بونفرونی، فیشر و آنالیز واریانس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله از نظر شدت درد بین دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (۲۲/۰=p). در مقایسه بین گروهی در سه سیکل با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو عاملی از نظر شدت درد در دو گروه "زنجبیل-اسطوخودوس" و"مفنامیک اسید" تفاوت آماری معناداری نشان داده شد (۰۱/۰=p). متوسط نمره درد نیز در گروه کپسول "زنجبیل- اسطوخودوس" ۵۳/۱ از کپسول "مفنامیک اسید" کمتر بود. از نظر طول مدت و شدت خونریزی به ترتیب در مقایسه سه سیکل در گروه "زنجبیل- اسطوخودوس" تفاوت معنا دار مشاهده شد (۰۴/۰=p، ۰۳/۰=p). نتیجه گیری: کپسول زنجبیل- اسطوخودوس بدون داشتن عوارض جانبی، موجب کاهش درد دیسمنوره اولیه می شود و در مقایسه با مفنامیک اسید موثرتر است. می توان از کپسول زنجبیل- اسطوخودوس به عنوان داروی گیاهی موثر و بدون عارضه جانبی در کاهش درد دیسمنوره استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شادی احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شراره جانثاری
مربی گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
ملیحه نصیری
استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شمیم صحرانورد
استادیار گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :