نقش تشخیصی طرحواره های ناسازگار اولیه و طرحواره های مقابله با تنیدگی در پیش بینی ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-۱۹) در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی طرحواره های ناسازگار اولیه و طرحواره ­های مقابله با تنیدگی در پیش بینی ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-۱۹) در دانش آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش­ آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرج در سال  اسفند ۱۳۹۸ تا اردیبهشت سال ۱۳۹۹ بودند. به این منظور تعداد ۵۰ نفر با ترس ابتلا به کرونا ویروس و ۵۰ نفر بدون ترس ابتلا به کرونا ویروس به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره­ های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-S۳) یانگ (۲۰۰۵)، سیاهه طرحواره ­های  مقابله با تنیدگی (CSI) وونگ، رکر و پیکاک (۲۰۰۶) و مقیاس ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (FDCS) ویسی و همکاران (۱۳۹۹) پاسخ دادند. داده­ های گردآوری شده با آزمون تحلیل تشخیص تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با طرحواره های ناسازگار اولیه (خودمختاری و عملکرد مختل) و طرحواره های مقابله با تنیدگی می­ توان ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-۱۹) در دانش آموزان را پیش بینی کرد. تحلیل ممیزی توانست با ۹۱/۷ درصد پیش بینی صحیح دانش ­آموزان را به دو گروه با و بدون ترس از ابتلا به کرونا ویروس طبقه بندی نماید. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت طرحواره های ناسازگار اولیه (خودمختاری و عملکرد مختل) و طرحواره ­های مقابله با تنیدگی در امکان تمایز گذاری بین دانش ­آموزان با و بدون ترس از ابتلا به کرونا ویروس بوده و لذا می توان از این متغیرها در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب ­زای اضطرابی و ترس ناشی از بیماری­ ها توسط مشاوران و روانشناسان استفاده کرد.