اثر خشکی انتهایی بر اجزای عملکرد توده های بومی خلر (Lathyrus sativus)

با توجه به اهمیت گیاهان علوفه ای و ضرورت استفاده از ذخایر ژنتیکی موجود جهت غلبه بر تنش های محیطی به منظوربررسی خشکی آخر فصل بر برخی صفات خلر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعهتحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر رفسنجان در سال زراعی ۹۶-۹۷ اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری نرمال و قطع آبیاری در مرحله ی گلدهی بود. در این آزمایش صفات مورد مطالعه اجزای عملکرد، وزن ۱۰۰ دانه و شاخص برداشتبودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش شاخص برداشت و اجزای عملکرد دانه شد. اکوتیپ تربت حیدریهبیشترین شاخص برداشت (۰/۵۹) و بیشترین وزن صد دانه (۱۰/۷ گرم) را نشان داد، این درحالیست که اکوتیپ بافت ۲ بیشترین تعداد غلاف در گیاه (۸) و بیشترین وزن غلاف در گیاه (۲۲۷/۵ گرم) را نشان دادند. اعمال تنش خشکی پس ازگلدهی از طریق القای زودرسی و کاهش میزان فتوسنتز موجب کاهش صفات ذکر شده در این آزمایش گردید.

کلیدواژه ها:

اجزای عملکرد ، تنش خشکی ، توده بومی ، خلر ، شاخص برداشت