روابط بین برخی صفات در ژنوتیپ های کنجد (.Sesamum indicum L)

به منظور بررسی روابط بین صفات در کنجد تعداد ۹ ژنوتیپ (یکتا، چینی، هندی، ورامیین ، GL-۶ ، TM-۳۲ ، GL-۴ ، GL-۲۹ وTM-۱۲) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ارزیابی شدند. نتایج همبستگی نشان داد تعداد روز تاگلدهی و رسیدگی همبستگی منفی و معنی داری با ارتفاع بوته و تعداد انشعاب داشتند و شاخص سبزینگی همبستگی قابلتوجهی (r=۰/۹۹۶) با ارتفاع بوته نشان داد. با افزایش ارتفاع گیاه کنجد، تعداد انشعاب و عملکرد بیولوژیک افزایش یافت.همبستگی مثب و معنی داری بین عملکرد دانه در بوته و اجزای آن شامل تعداد کپسول در بوته (r=۰/۹۲۹)، تعداد دانه درکپسول (r=۰/۷۵۱) و وزن هزاردانه (r=۰/۹۸۰) مشاهده شد و از طرفی بین اجزای عملکرد دانه نیز همبستگی مثبت ومعنی داری وجود داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که وزن هزاردانه، در اولین مرحله وارد مدل شد و بیشترینتغییرات عملکرد دانه را توجیه نمود. به دلیل وجود همبستگی مثب و زیاد بیین عملکرد دانه و اجزای آن (بیش از ۰/۸) ووجود همبستگی مثبت بین اجزای عملکرد، انتخاب جهت افزایش هر یک از اجزا به طور همزمان موجب بهبودی دیگر اجزا ودر نهایت افزایش عملکرد دانه که از مهمترین اهداف اصلاحی این گیاه است؛ خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رگرسیون گام به گام ، عملکرد دانه ، کنجد ، همبستگی