بررسی رویکردهای تشخیص ناهنجاری در تحلیل صحنه های ازدحام

تشخیص ناهنجاری یکی از جنبه های کلیدی تحلیل صحنه های ازدحام است که جذابیت بیشتری ایجاد کرده است. با این وجود مسئله تشخیص ناهنجاری هنوز به صورت گسترده باز است، از دیگر سوتلاش های پژوهشی نه تنها در رویکردها بلکه همچنین در تفسیر مسئله، مفروضات و اهداف نیز پراکنده اند. مطالعات پیشین درباره تشخیص ناهنجاری را می توان در دو کلاس تشخیص ناهنجاری کلی وتشخیص ناهنجاری محلی طبقه بندی کرد. در تحقیق حاضر رویکردهای تشخیص ناهنجاری در تحلیل صحنه های ازدحام، مزایا و معایب و دقت عملکرد هر کدام از آنها بررسی شده و نتایح بیانگر آن است که روش جریان نوری به همراه طبقه بندی بیزین با ۹۱.۵۷ درصد بیشترین دقت و روش STC + BOW با ۹۵.۸ درصد بهترین عملکرد در نرخ تشخیص و روش MDT با داده های UMN با ۳.۷ درصد کمترین میزان نرخ خطای برابر را ارائه می دهند که هر سه در دسته رویکرد مبتنی بر بینایی قرار می گیرند

کلیدواژه ها:

تشخیص ناهنجاری ، ازدحام ، تحلیل صحنه های ازدحام