بررسی تاثیر سازگاری نظرها در کاهش ابعاد در گروه های تصمیم گیری بزرگ مقیاس

در تصمیم گیری گروهی، افراد به منظور رسیدن به تصمیمی که همه ی اعضای گروه درمورد آن توافق دارند به بحث و گفت وگو می پردازند و با تغییر نظرهای خود سعی در همگرایی نظرها دارند. مدل سازی تصمیم گیری گروهی و رسیدن به اجماع نظر همواره یکی از مسائل تحقیقاتی مهم بوده است. در سال های اخیر، با افزایش کاربران اینترنت، امکان شرکت کردن تعداد زیادی از تصمیم گیرندگان در رویداد مجازی تصمیم گیری گروهی وجود دارد. به همین خاطر در حال حاضر تمرکز روی گروه های تصمیم گیری بزرگ مقیاس است که در آنها هزاران تصمیم گیرنده وجود دارند. در این پژوهش، سازگاری نظرها در کاهش ابعاد در گروه های تصمیم گیری بزرگ مقیاس مورد بررسی قرار می گیرد و سپس روشی برای کاهش ابعاد ارائه می شود. این روش جدید با در نظر گرفتن سلسله مراتب نظرها، می تواند ابعاد مسئله را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. میزان کاهش ابعاد بستگی به پارامترهای فضای مسئله دارد. در ارزیابی ها نشان داده شده که در نظر گرفتن سلسله مراتب نظرها می تواند در برخی مسائل تا ۹۹ درصد ابعاد را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری های گروهی ، بزرگ مقیاس ، سلسله مراتب ، شبکه پیچیده ، کاهش ابعاد