ارزیابی تعداد جمعیت الگوریتم های فراکاوشی بنیان جمعیت در بهینه یابی سازه ای: مطالعه موردی الگوریتم پرنده فاخته

ادبیات بهینه یابی سازهای رشد قابل توجهی در سه حوزه باز برای تحقیق که به ترتیب عبارتند از: ( ۱) بهینه یاب ( ۲) مدلسازی و حل مسائل مهندسی سازه ای جدید به صورت یک مسئله بهینه، و ( ۳) تحلیلگر تجربه نموده است. مطالعه حاضر در راستای حوزه اول یعنی بهینه یاب به دنبال بررسی تاثیرات تعداد جمعیت بر رفتار الگوریتم های فراکاوشی در مواجهه با حل مسائل بهینه یای سازه ای دارد. یکی از ویژگی های بارز این الگوریتم ها بنیان جمعیت بودن آنها می باشد. بنیان جمعیت بودن به همراه فورمولاسیون مناسب و در ترکیب با پدیده تصادفی توانایی توامان جستجوی محلی و کلی را به این الگوریتم ها می بخشد که با ایجاد یک تعادل موثر بینشان میتوان یک عملکرد مناسب از منظر دقت و سرعت برایشان به ارمغان آورد. در ادبیات بهینه یابی سازه ای عمدتا تعداد جمعیت الگوریتم به صورت یک پارامتر از سایر پارامترهای الگوریتم در نظر گرفته می شود و بر روی یک مسئله شاخص تنظیم می گردد. اما باید توجه نمود که تعداد جمعیت را مرتفع میکند اما باعث افزایش هزینه محاسباتی به خصوص با افزایش اندازه مسئله می شود، و در انتها اینکه در نظر گرفتن تعداد جمعیت بهنگام شونده از جنس نزولی درجه دو غیر خطی با تقعر به سمت پایین بهترین رویکرد برای مواجهه با یک نوع مسئله با اندازه های مختلف توصیه می گردد که در وهله اول نیاز به تنظیم تعداد جمعیت را مرتفع و در وهله دوم علی رغم عدم اختلاف در تعادل بین جستجوی محلی و کلی بلکه باعث تقویت آن و بهبود عملکردی می شود. این رویکرد دینامیکی فقط کاهشی نیاز به تنظیم کران بالا و پایین تعداد جمعیت دارد که براحتی می تواند از منابع مرتبط با هر الگوریتم قابل استحصال می باشد

کلیدواژه ها:

بهینه یابی سازه ای ، خرپا ، الگوریتم ، فراکاوشی ، الگوریتم پرنده فاخته تعداد جمعیت ، تنظیم ، پارامتر