بررسی جنبه های عملی استفاده از روش طرح و ساخت در پروژه های عمرانی

چکیده در پروژه های عمرانی و طرحهای زیر بنایی که به صورت بارز از تحولات تکنولوژی تاثیر می پذیرند استفاده از روشها و ساختارهای نوین مدیریت امری اجتناب ناپذیر است. یکی از روش های نوین مدیریت و اجرای پروژه ها، روش «طرح و ساخت» می باشد که امروزه طرفداران زیادی بین دست اندرکاران اجرای پروژه ها پیدا کرده است. این روش در مجموعه روشهای دو عاملی (کارفرما-پیمانکار) جای داشته که در آن کارفرما مسئولیت طراحی و اجرای پروژه را از طریق یک قرارداد به پیمانکار (طراح-سازنده) واگذار می کند. در پژوهش حاضر به منظور شناسایی جنبه های عملی استفاده از روش طرح و ساخت در پروژه های عمرانی دو طرح مجتمع ورزشی دانشگاه گلستان و فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) به عنوان مطالعه موردی، مورد بررسی قرار گرفت. روش طرح و ساخت که در پروژه های عمرانی مورد استفاده قرار گیرد دارای تفاوت هایی با مشخصات نظری این روش نیز داشته که منجر به محقق نشدن کلیه خصوصیات این روش و عدم بهره گیری بهینه از آن شده است. به طور کلی یافته ها نشان می دهد مهمترین مزیت عامل جذابیت این روش برای کارفرمایان، همکاری، هماهنگی و تلفیق سه فعالیت طراحی، تدارک و اجرا می باشد که مانند بهم پیوسته در ارتباط با یکدیگر عمل می کنند. در نتیجه محصول به دست آمده دارای قابلیت اجرایی بهتر و در زمانبندی قابل قبول انجام خواهد شد نهایتا استفاده از این روشی را در طرحهای عمرانی پیشنهاد می نماید.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: روش طرح و ساخت ، پروژه های عمرانی ، روش دو عاملی