مقایسه اثر آلفا بلوکرهای تامسولوسین و ترازوسین در دفع سنگهای حالب پس از سنگ شکنی برون اندامی (ESWL)

مقدمه مبتلایان به سنگ کلیه نسبت به جمعیت موجود جامعه از درصد بالایی برخوردارند. هدف از مطالعه تعیین و مقایسه مدت زمان دفع سنگ،شدت درد ،میزان مصرف مسکن و روزهای از کارافتادگی بعد ازESWL در سه گروه A,B,C می باشد. روش کار در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، ۲۴۰ بیمار با معیار ورود بیماران دارای سنگ با قطر ۲۰ -۵ میلی متر و معیار خروج اعتیاد به مواد مخدر وارد مطالعه گردیدند . کلیه بیماران واجد شرایط به روش تصادفی سازی با بلوکهای شش تایی و به صورت دو سو کور در یکی از سه گروه درمانی A و B و C قرار گرفتند.گروه A یا کنترل: شامل بیمارانی هستند که درمان روتین را که شامل شیاف دیکلوفناک۱۰۰ میلی گرم شبها ۱ عدد و قرص دیکلوفناک ۲۵ میلی گرم روزی ۳ عدد به همراه هیدراسیون (هیدراسیون به طور نسبی یعنی حداقل ساعتی یک لیوان آب بنوشد) می باشد گروه (B) : شامل بیمارانی است که به آنها علاوه بر درمان روتین روزانه ۰/۴ میلی گرم تامسولوسین تجویز می شود . گروه (C) : شامل بیمارانی است که به همراه درمان روتین روزانه ۲ میلی گرم ترازوسین استفاده کردند. سپس بیماران تا سه ماه و در طی سه ویزیت پیگیری شدند. نتایج درصد دفع سنگ در گروه تامسولوسین (۸۵/۵%) نسبت به دو گروه۸۰) A%) و گروه ۸۳/۸) C%) بیشترین و، میانگین زمان دفع سنگ در گروه کنترل با ۱۴/۹ روز نسبت به دو گروه ۱۲/۱) B روز) و گروه ۱۲/۲) C روز) بیشترین میزان بود. شدت درد بر اساس نمودار VAS در تامسولوسین (۴/۷) کمترین، در حالی که در گروه C ،۵/۲ و در گروه۵/۵ ،A گزارش شد و مصرف مسکن تزریقی در گروه α بلوکر های B و ۴) C نفر و ۲ نفر) کمتر از گروه کنترل (۸ نفر) بود. البته در هیچکدام از این موارد ذکر شده از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری α بلوکرها سمپتومهای مرتبط با درد را در بیماران بعد از سنگ شکنی برون اندامی کاهش می دهند ولی در دفع سنگ تاثیری ندارند. 

کلیدواژه ها:

سنگ کلیه ، سنگ شکنی برون اندامی ، آنتاگونیست رسپتورهای آلفا آدرنرژیک ، تامسولوسین ، ترازوسین