اثر ضریب ترک خوردگی دیوارهای برشی بر روی تحلیل و طراحی سازههای بتنی

طبق استاندارد 2800 و آیین نامه آبا لازم است در تحلیل سازههای بتنی از ممان اینرسی مقطعهای ترک خورده استفاده نمود . توصیه دو مرجع فوق در این خصوص آن است که برای تیرها Ig 0.35 برای ستونها Ig 0.7و برای دیوارها Ig 0.35 یا Ig 0.7 نسبت به میزان ترک خوردگی آنها منظور گردد. منظور از Ig در این عبارتها ممان اینرسی مقطع ترک نخورده عضو بدون در نظر گرفتن فولاد است. مرز در نظر گرفته شده برای تعیین ضریب ترک خوردگی دیوار برشی، رسیدن و یا نرسیدن تنش کششی دیوار در ترکیب های مختلف بارگذاری به مرز مقاومت کششی بتن است. این مرز طبق آیین نامه آبا برابر (فرمول در متن اصلی مقاله) بر حسب مگاپاسکال میباشد. مبحث نهم مقررات ملی ساختمان پیشنهاد مینماید که در قاب های مهار نشده (خمشی) سختی تیرها و ستونها را به ترتیب معادل 0/35 و 0/7 سختی مقطع ترک نخورده آنها منظور نمود. در قابهای مهار شده (دارای دیوار برشی) سختی تیرها و ستونها به ترتیب مع ادل 0/5 و 1 برابر سختی مقطع ترک نخورده آنها در نظر گرفته میشود. سختی دیوارها نیزمشابه آیین نامه آبا Ig 0.35 یا Ig 0.7 نسبت به میزان ترک خوردگی آنها منظور گردد. در این تحقیق سازههای دارای نسبت سختی دیوار به سختی کل مختلف مورد بررسی قرار میگیرند و اثرات تغییر سختی دیوار در تحلیل و طراحی آنها بررسی میگردد.

کلیدواژه ها:

بتن Concrete: ، ضریب ترک خوردگی Self Compacting ، مدول گسیختگی Rupture Modulus ، دیواربرشی Shear Wall