تاثیرات سیاسی و اقتصادی ویروس کرونا بر سیاستورزی کشورها؛ مطالعه موردی چین

گرچه امکان سنجش دقیق تاثیرات مخرب «ویروس کرونا» بر اقتصاد و تجارت جهانی وجود ندارد، توقف اجباری یاکاهش اجتناب ناپذیر بسیاری از فعالیت های اقتصادی در سطوح محلی، فروملی، ملی و بین المللی این انگاره را بیش ازپیشبرجسته کرده است و متاثر از همه گیری این ویروس ناشناخته، تمام سطوح خرد و کلان اقتصاد جهانی با صعوبت هایژرف و بی سابقه ای روبه رو شده است. در همین رابطه «صندوق بین المللی پول» بیان داشت که متاثر از همه گیری کووید ۱۹ ، اقتصاد جهانی بدترین رکود اقتصادی را از دهه ۱۹۳۰ میلادی تجربه کرده است. علاوه بر این، مرکز تحلیلی«بلومبرگ» در گزارشی که به منظور بررسی خسارت های ناشی از گسترش ویروس کرونا بر اقتصاد جهانی منتشر کرد، ضرر و زیان بخش های مختلف اقتصاد و تجارت جهانی را از محدودیت های تحمیلی ناشی از همه گیری ویروس کرونا ۲.۷تریلیون دلار ارزیابی کرد. به بیانی بهتر، می توان چنین اظهار داشت که ویروس ناشناخته کرونا، مسئله ای همه گیر وچالش برانگیز است. همچنین، با توجه به تجربه زیسته جدید و دگردیسی های ژرف در عرصه سیاست و روابط بین الملل،تقویت روند گذار از جهان تک قطبی به بلوک بندی های جدید منطقه ای و جهانی، بازگشت به رویکرد ملی گرایی در عرصهسیاست خارجی، گذار نسبی از فرایند جهانی شدن، افزایش اهمیت منطقه گرایی و کاهش نسبی تنش های منطقه ای راموجب شده است. منبعث از شرایط پدیدارشده، جمهوری خلق چین، به منزله مهمترین کشور درحال صعود درسلسله مراتب قدرت جهانی، کوشیده است تا از رهگذر اقدام های قدرت سازی، همچون رقابت در تولید و توزیع واکسن وطرح گفتمان نوین بین المللی، ضمن مدیریت شرایط سخت پدیدارشده، آینده تحولات و تحرکات جهانی را به نفع خودمهندسی و مدیریت کند. متاثر از تحولات پدیدارشده، نگارندگان پژوهش پیش رو با رویکردی توصیفی و تحلیلی و بابه کارگیری نظریه پلی هیوریستیک درصدد برآمده اند تا به چرایی این پرسش پاسخ دهند که رویکردهای راهبردی پکننسبت به فضای کرونازده سیاست و روابط بین الملل بر چه مبنایی ترتیب بندی شده است. فرضیه ای که از معبر پرسشمذکور طرح شد ناظر بر آن است که پکن به نوبه خود کوشیده است تا همزمان با حفظ شاخص های اساسی اقتصاد وسیاست خود، به سمت توسعه اقتصادی درون زا با تکیه بیشتر بر ظرفیت های بازار و نیروی کار بومی حرکت کند.

کلیدواژه ها:

پلی هیوریستیک ، رویکرد راهبردی ، سیاست خارجی ، کرونا ، مدیریت بحران