دستیابی به دقت یک متر در تعیین موقعیت مطلق یک متحرک پس از پردازش نهایی داده های GPS

مقصود از تعیین موقعیت مطلق همان استفاده از یک گیرنده منحصر به فرد GPS است. اندازه­ گیری­ها و پردازش ­های آنی و لحظه ­ای داده ­های GPS، دقت تعیین موقعیت نقاط به وسیله خطاهایی همچون مدار ماهواره، پارازیت عمدی S.A تاثیرات ناشی از انتشار امواج حامل در محیط گیرنده و خطاهای ناشی از انعکاس امواج از روی سطوج محدب و صیقلی محدودتر می­ شود. معمولا در چنین شرایطی دقت تعیین موقعیت مطلق در جهت مولفه­ های افقی در حدود ۱۰۰ متر (در سطح اطمینان خطاهای ۹۵ درصد) و برای مولفه ارتفاعی ۱۵۶ متر است. عمده ­ترین خطاها بیشتر از مدار ماهواره­ ها و پارازیت عمدی S.A  ناشی می­ شوند. S.A روشی است که به وسیله آن به طور عمد ایستگاه ­های کنترل ماهواره ها خطای مداری در حدود ۱۰۰ متر را برای ماهواره ­ها ارسال می­ نمایند که این عمل باعث محدودتر شدن دقت دسترسی مطلوب برای استفاده کنندگان GPS در هنگام تعیین موقعیت مطلق و آنی با تکنولوژی مزبور است. برای پاسخ به این سژال و انجام آن نیاز به داشتن پارامترهای دقیق مداری و تصحیحات مربوط به ساعت ماهواره ­ها داریم. فقط تعداد مخصوصی از سازمان­ های دولتی به این پارامترها دسترسی دارند. به طوری که می ­توان جهت اجرای محاسبات واسطه ­یابی دقیق تصحیحات مربوط به ساعت ماهواره را فقط در یک فاصله زمانی کوتاه در دسترس داشته باشیم. به واسطه تغییرات سریع خطای ساعت ماهواره­ ها در اثر اجرای S.A، ما همواره نیازمند به دانستن تصحیحات مربوط به تعیین موقعیت دایمی می­ باشیم. واحد نقشه­ برداری ژئودتیک سازمان منابع ملی کانادا یکی از اولین سازمان­ های دولتی است که اطلاعات مزبور را براساس یک طریق و قاعده اساسی تولید می­ کند. برای دسترسی به سطح خوبی از دقت با استفاده از اطلاعات تعیین موقعیت دایمی در ماه نوامبر سال ۱۹۹۳م ( برابر با آبان سال ۱۳۷۲ه.ش) یک شناور دریایی بدون هدایت کننده ساحلی، اولین  سفر آزمایشی از یک شناور دریایی جهت مساهدات موقعیت­ های GPS استفاده شد. نتایج به دست آمده از این آزمایش در ذیل به طور مختصر بیان شده است.