بررسی اثر منابع و سطوح ید جیره بر عملکرد، صفات لاشه، تلفات ناشی از سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت)، هورمون های تیروئیدی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی

زمینه مطالعه: با توجه به اهمیت عنصر ید در ساخت هورمون های تیروئیدی، سطوح مختلف ید در جیره می تواند در بروز سندرم آسیت تاثیر گذار باشد.هدف: بررسی اثرات استفاده از منابع و سطوح مختلف ید بر عملکرد، صفات لاشه، تلفات آسیت، هورمون های تیروئیدی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی.روش‎کار: مطالعه حاضر با استفاده از ۳۷۵ قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار، ۵ تکرار و ۱۵ پرنده در هر تکرار انجام گرفت. جهت القای آسیت از ۱۴ روزگی دمای سالن به ۱۵ درجه سانتی گراد کاهش یافت و تا آخر دوره این دما حفظ گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: تیمار شاهد (جیره پایه با مقدار ید در سطح توصیه ۲۵/۱ میلی گرم در کیلوگرم)، جیره پایه + یدید پتاسیم (KI) با سطوح ید (۲۵/۶ و ۷۵/۳ میلی گرم در کیلو گرم) و جیره پایه + یدات کلسیم [Ca(IO۳)۲.H۲O] با سطوح ید (۲۵/۶ و ۷۵/۳ میلی گرم در کیلوگرم).نتایج: تاثیر تیمارها بر شاخص های عملکرد در کل دوره مطالعه معنی دار نبود. کمترین میزان درصد تلفات آسیت، وزن قلب و تری یدوتیرونین (T۳) در تیمار (۲۵/۶ میلی گرم در کیلوگرم) مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنی داری داشت (۰۵/۰P<). کمترین نسبت بطن راست به کل بطن ها (RV/TV) مربوط به تیمار یدید پتاسیم (۲۵/۶ میلی گرم در کیلو گرم) بود که تمایل به معنی داری نشان داد (۱۰/۰P<). جوجه هایی که سطوح بالاتر ید (۲۵/۶ میلی گرم در کیلو گرم) دریافت کردند هورمون تیروکسین بیشتری نسبت به سطوح پایین تر (۷۵/۳ میلی گرم در کیلوگرم) داشتند (۰۵/۰P<) و نسبت تری یدوتیرونین به تیروکسین کمتری نسبت به سطوح پایین تر نشان دادند (۰۵/۰P<).نتیجه­گیری نهایی: در مجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از سطوح بالاتر ید (ppm ۲۵/۶) مخصوصا از منبع یدید پتاسیم باعث کاهش تلفات آسیت در شرایط تنش سرمایی می شود.

کلیدواژه ها:

سندرم آسیت ، جوجه های گوشتی ، تنش سرمایی ، هورمون های تیروئیدی ، ید