ارزیابی میزان رسوب زایی ناشی از فرسایش درطرح های عمرانی با استفاده از مدل تجربی پسیاک
محل انتشار: ششمین کنفرانس ملی انجمن رسوب شناسی ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 277
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SSI06_071
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1400
چکیده مقاله:
رسوب حاصل از فرسایش سازندهای زمین شناسی حوزه های آبریز در واقع منبع اصلی تامین و تغذیه رسوبی رودخانه ها، مخازن و حوزه های تجمع رسوبی است. بطور طبیعی، معمولا تعادلی بین تغذیه رسوبی رودخانه از طریق زیر حوزه ها و خصوصیات هندسی و ریخت شناسی رودخانه ها برقرار می باشد. چنانچه به دلایل طبیعی و یا دخالت های انسانی، تغذیه رسوبی رودخانه و مخازن، دستخوش تغییر شود، رودخانه و مخزن نسبت به این تغییر، واکنش نشان داده و متناسب با افزایش یا کاهش رسوب ورودی به مخزن، شکل، ریختار و پلان و پروفیل آن دچار تغییر خواهد شد..از این رو در مطالعات پایه پروژه های عمرانی، ساماندهی رودخانه و مطالعات سد سازی و بخصوص برآورد میزان احجام رسوبی ورودی به مخازن سدها ،آگاهی از میزان رسوب ناشی از فرسایش پذیری و رسوب زایی حوزه های آبریز بالادست و جوانب پروژه ها و ارزیابی مقدار بار رسوبی ایجاد شده به منظور اخذ تدابیر مهندسی و راهکارهای مربوطه حائز اهمیت خواهد بود. جهت تعیین میزان رسوب ناشی از فرسایش، یکی از راهکارهای مناسب استفاده از مدل یا روش پسیاک است که در این مدل ۹ عامل موثر در فرسایش مد نظر قرار داده شده است که هر کدام از این عوامل ۹ گانه، بسته به شدت و ضعف خود امتیازی را به خود اختصاص می دهد و در نهایت با در نظر گرفتن این امتیازها، میزان رسوب دهی در حوزه مد نظر مشخص خواهد شد که در این مقاله به آن پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالرضا علی جانی
دانش آموخته دکتری رسوب شناسی ،پژوهشگر،داور مقالات علمی،مشاور ارشد مطالعات ژئوتکنیک، زمین شناسی مهندسی و ژئوتوریسم