بررسی ارتباط بین شرایط احیایی و محیط نهشتی دیرینه طی نهشت سازند جیرود، برش گرمابدر، البرز مرکزی

دونین پسین در تاریخ زمین با تغییرات مهم آب و هوایی جهانی، حوادث کاهش اکسیژن و انقراض زیستی مهم هنگنبرگ همراه بوده است. اصلی ترین هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین محیط نهشت دیرینه و شرایط احیای دیرینه طی نهشت رسوبات سازند جیرود با سن دونین پسین در برش گرمابدر واقع در شمال شرق تهران است. سازند جیرود در برش گرمابدر، با ضخامت حدود ۲۸۰ متر، از نهشته های سیلیسی آواری، کربناته، هیبریدی کربناته- سیلیسی آواری و فسفریتی تشکیل شده است. آنالیز رخساره های رسوبی سازندهی برش مورد مطالعه، حاکی از وجود ۳ مجموعه ی رخسارهای اصلی سیلیسی آواری مربوط به محیط های خلیج دهانه ای تحت تاثیر امواج، بخش حاشیه ساحلی و بخش دور از ساحل و ۲ مجموعه ی رخساره ای کربناته مربوط به مناطق بین اینترتایدال و سابتایدال کم عمق است که تاییدی بر محیط نهشتی ساحلی-دریایی کم عمق است. علاوه بر این، بررسی تغییرات عناصر و اندیس های ژئوشیمیایی شرایط احیای دیرینه (همانند U/Th و V/Cr) نیز نشان دهنده ی شرایط احیاییتر حین رسوب گذاری شیل های سیاه و فسفریت های سازند جیرود در برش مورد مطالعه است. درمجموع، این نتایج نشان می دهند که انطباق خوبی بین عمق محیط نهشتی و شرایط احیایی حاکم بر آن طی رسوب گذاری شیل های سیاه رنگ سازند جیرود وجود دارد

کلیدواژه ها:

دونین پسین ، آنالیز رخسارهای ، ژئوشیمی ، سازند جیرود ، گرمابدر