بیواستراتیگرافی سازند آب دراز بر اساس نانوپلانکتونهای آهکی در مقطع تیپ

با توجه به ارزش چینه شناسی ناتوپلانکتونهای آهکی در تعیین سن طبقات رسوبی دوران دوم تا عهد حاضر، مطالعات انجام شده بر شناسایی و معرفی نانوپلانکتونهای آهکی برش الگوی سازند آب دراز استوار می باشد. این مقطع در شرق جاده مشهد – سرخس در گردنه مزدوران با مختصات جغرافیایی ً00 َ33 60 درجه سانتی گراد واقع است و شامل شیل ، مارن و سنگ آهک چاکی سفید مایل به خاکستری و یا زرد می باشد. به منظور مطالعه و بررسی نانوپلانکتون های موجود، از برش مذکور نمونه برداری کرده، سپس نمونه های برداشت شده پس از انجام مراحل آماده سازی، مورد مطالعه میکروسکوپ و سپس عکس برداری قرار گرفتند. تاکنون مطالعات چینه شناسی و فسیل شناسی متعددی بر روی سازند آب دراز صورت گرفته است. مطالعات فسیل شناسی بیشتر بر مبنای فرامینیفرها بوده و اینک نانوپلانکتونهای این سازند برای نخستین بار معرفی میشوند. نتایج حاصل از مطالعات تاکسونومیکی نانوپلانکتونهای مورد مطالعه منجر به معرفی 30 جنس و 46 گونه می شود. بر اساس پیدایش گونه های شاخص و تجمع فسیلی همراه آنها تعداد چهار بایوزون در توالی رسوبی مذکور تعیین گردیده که با زونهای CC14-CC17 زون بندی (Sissingh, 1977) مطابقت دارد. بر مبنای بایوزونهای یاد شده سن سازند آب دراز در برش الگو کنیاسین پسین – مرز سانتونین پسین / کامپانین پیشین پیشنهاد می گردد.