ساماندهی خیابان امام خمینی (ره) شهر قزوین در راستای مرمت و احیاء بافت تاریخی

امروزه، بافت های تاریخی دستخوش تغییرات توسعه صنعتی گشته اند که در کنار زیست اولیه ای که طی سالیان ابتدایی شان داشته اند به تدریج مجموعه ای از تغییرات بومی و محلی را پذیرفته که گاهی این تغییرات پایدار بوده و گاهی نیز از اهمیت لازمی در جوامع شهری برخوردار نبوده و به فراموشی سپرده شده است. گاهی توسعه قرن اخیر بیشتر از قبل به بستر تاریخی فرهنگی شهر فشار وارد کرده علت این فشار می تواند افزایش جمعیت، سبک زندگی جوامع افزایش روز افزون سرعت زندگی عصر حاضر و مسادیقی از این دست باشد. در این تحقیق تقابل حقوق شهروندی با مدل های پیشرفت صنعتی و موتوریزه شهری مشاهده می شود و این تقابل بدون در نظر گرفتن عوارض ناشی از آن می تواند مسیر بافت های تاریخی را در چگونگی زیست پذیری آنها در عصر حاضر تغییر دهد و بافت های تاریخی را که مملو از عناصر فرهنگی و تاریخی و همچنین آکنده از کنش های اجتماعی و اقتصادی مباشد را در برابر زندگی عصر جدید ضعیف و ضعیف تر نماید.حال با برنامه ریزی مشخص و با رویکرد بازآفرینی بافت های تاریخی در حوزه های کالبدی و فعالیتی، می توان از تاثیرات ناشی از عوارض زندگی صنعتی کاست.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، توسعه ، تاریخ ، فرهنگ ، بومی