مقایسه رفتار لرزه ای سازه قاب خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط مجهز به سیستم های کنترلی غیر فعال

در مقاله پیش رو یک ساختمان ۹ طبقه با سیستم قاب خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط و به صورت دوبعدی و طبق ضوابط آیین نامه ASCE۷-۲۰۱۶، در نرم افزار تحلیل و طراحی شده است. این ساختمان در پلان و ارتفاع فاقد هرگونه نامنظمی بوده و کاربری آن اداری فرض گردیده است. از طرفی تمامی بارگذاری های جانبی و ثقلی اعمال شده بر مدل، بر اساس همین آیین نامه در نظر گرفته شده است. در مرحله اول پس از تحلیل و طراحی ساختمان برای ۷۵ درصد از نیروی کل زلزله با فرض شرایط ساختگاهی نوع C، با تجهیز سازه در دهانه میانی به میراگرهای غیر فعال از نوع ویسکوز، ویسکوالاستیک، اصطکاکی و تسلیمی (TADAS و BRB) به صورت جداگانه، که بر اساس نتایج حاصل از محققین این زمینه طرح گردیده اند، پرداخته شده است. در ادامه با استفاده از ده رکورد موجود در پنج شتابنگاشت مرجع و انجام تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی سیستم ها کنترل شد ه، برای دو سطح خطر MCE و DBE، عملکرد این سیستم ها در کاهش پاسخ های لرزه ای از جمله حداکثر تغییرمکان طبقات و حداکثر برش پایه به ازای تحلیل تاریخچه زمانی مدل های کنترل شده، مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که برای هر دو سطح خطر DBE و MCE استفاده از میراگر اصطکاکی بهترین عملکرد را در کاهش حداکثر تغییر مکان مطلق طبقات و برش وارد بر کل سیستم داشته است. در رتبه های بعدی به ترتیب میراگر ویسکوز، ویسکوالاستیک، مهاربند کمانش تاب BRB و در نهایت میراگر تسلیمی از نوع T-ADAS قرار می گیرند. همچنین عملکرد مهاربند کانش تاب و میراگر تسلیمی از نوع T-ADAS به ازای سطح خطر MCE در کاهش برش پایه نسبت به سیستم کنترل نشده مطلوب تر از عملکرد آن به ازای سطح خطر DBE می باشد. به نظر می رسد این تفاوت در بهتر عمل کردن این دو میراگر در س طح خطر بالاتر این باشد که در این سطح از خطر با ظرفیت کامل این میراگرها شروع به کار کرده و باعث کاهش پاسخ های لرزه ای سیستم می گردند.

کلیدواژه ها:

سیستم های کنترلی غیر فعال ، قاب خمشی بتنی با شکلپذیری متوسط ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، تغییرمکان مطلق طبقات ، برش پایه