بررسی طبیعت در نقوش داخلی مساجد (نمونه موردی تزئینات مسجد شیخ لطف الله)

استفاده از نقش مایه گیاهی سابقه کهنی در هنر ایرانی دارد که در آثار ایرانی نقش مایه گیاهی به وفور یافت می شود. این پژوهش بر آن است که اثر طبیعت در نقوش مساجد را بررسی نماید تا با استفاده از آنها، نحوه برخورد با طبیعت را در مسجد شیخ لطف اله از نظر کمی و کیفی ارزیابی کند. پرسش اصلی در این پژوهش آن است که، جلوه های طبیعت، آسمان و زمین در معماری چگونه بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش با مراجعه به متون ابتدا معنا و الگوها در طبیعت، آسمان و زمین جمع بندی گردیده پس از آن بررسی کوتاهی در نمونه موردی که در طراحی آنها طبیعت و نقوش آن مورد توجه بوده؛ مد نظر قرار گرفته شده است. در فرایند تحقیق از تکنیک های توصیفی تحلیلی استفاده شده و داده های مورد نیاز برای شکل گیری نظری موضوع با روش کتابخانه ای است. فرایند تحقیق و نتیجه گیری بر مبنای تحلیل نمونه ی موردی است که از میان آثار برجسته معماران استوار شده است. دستاوردهای تحقیق نشان دهنده آن است که تجلی طبیعت، (خورشید، ماه، گل و گیاه) در فرم های طبیعی و عناصر آسمانی بیشترین تدثیر را در چگونگی گرایش به طبیعت در نقوش و تزیینات داخلی مساجد ایرانی داشته اند.

کلیدواژه ها:

طبیعت گرایی ، روش های الهام از طبیعت ، شمسه ، خطوط اسلیمی ، مسجد شیخ لطف الله