طراحی مفهومی مبدل میز ارگونومی با استفاده از داده های آنتروپومتری جامعه ایرانی

زمینه و هدف: برای بسیاری از کارمندان، دانش آموزان، دانشجویان و مشاغل «پشت میز نشین»، اکثر کار روزانه با نشستن بر روی صندلی و معمولا همراه با میز انجام می شود. این درحالی است که مطالعات بسیار زیادی، نشستن طولانی مدت را با بیماری های اسکلتی-عضلانی و قلبی عروقی و ... مرتبط می دانند. هدف پژوهش حاضر طراحی ابزاری است که به کمک آن پوسچر کاری نشسته ی افراد به ایستاده و نشسته تغییر پیدا کند.   روش ­کار: ابعاد مورد نیاز برای طراحی مبدل میز، از داده های آنتروپومتری موجود جامعه ایرانی با محدوده سنی ۱۹- ۶ و ۶۰-۲۰ سال برای دو جنس مذکر و مونث ایرانی با استفاده از ۴ پارامتر آنتروپومتری ارتفاع آرنج نشسته، ارتفاع چشم نشسته، ارتفاع آرنج ایستاده و ارتفاع چشم ایستاده به دست آمد. این مقادیر برای به دست آوردن تفاوت سطح کاری مورد نیاز دست در حالت ایستاده و نشسته (جایگاه صفحه کلید) و تفاوت سطح کاری مورد نیاز چشم در حالت ایستاده و نشسته (جایگاه نمایشگر) به کار برده شد. به دلیل قابلیت تغییر ارتفاع این ابزار، صدک های ۵ خانم ها و ۹۵ آقایان استفاده شد تا بازه ی تغییرات مورد نیاز به دست بیاید.   یافته ها: مبدل میز به دو بخش (۱)جایگاه صفحه نمایش و (۲) جایگاه ماوس و صفحه کلید تقسیم شد. تفاوت ارتفاع  این دو سطح ۱۲ سانتیمتر بدست آمد. حداکثر ارتفاع مبدل میز (محدوده قابلیت تنظیم) برای هردوگروه سنی با توجه به تغییرات ارتفاع آرنج نشسته و ایستاده ۶۸ سانتیمتر بدست آمد. پهنا و عمق میز ۹۰ در ۵۰ سانتیمتر تعیین شد، و جایگاه صفحه کلید و ماوس با پهنایی به اندازه ی میز و عمق ۲۰ سانتیمتر جایگاه کافی و راحت برای کاربران ایجاد می کنند.   بحث: پیش بینی می شود با استفاده از این مبدل میز و تغییر پوسچر افراد از حالت تماما نشسته به حالتی متناوب بین دو پوسچر ایستاده و نشسته، از میزان مشکلات اسکلتی-عضلانی، قلبی-عروقی، دیابت و سرطان کاسته شود.

کلیدواژه ها:

Desk converter ، Sit-stand posture ، Workstation ، Anthropometric Engineering ، مبدل میز ، پوسچر نشسته-ایستاده ، ایستگاه کاری ، مهندسی آنتروپومتری