سنجش نگرش مدیران ورزشی و غیر ورزشی در پیش بینی افزایش وفاق اجتماعی با محوریت ورزش قهرمانی

   وفاق اجتماعی، یکی از موضوعات اساسی است که از گذشته طولانی مورد توجه صاحب نظران در حوزه مطالعات اجتماعی و فرهنگی بوده است. با گذشت زمان این مسئله نه تنها اهمیت خود را از دست نداده، بلکه به جهت تحولات روزافزون در صحنه بین الملل و جهانی از اهمیت بیش از پیشی برخوردار شده است. وفاق اجتماعی به عنوان یکی از مولفه­های اساسی و بنیادین سرمایه اجتماعی و از عومل تاثیرگذار بر روابط اجتماعی می­باشد که روز به روز فرسایش می­یابد و ضعیف تر می­گردد- این مساله هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی مشاهده شده است. برای تحلیل و تبیین این موضوع، چهارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریات پاتنام و بوردیو و مکاتب کارکردگرایی و کنش متقابل نمادین طراحی گردیده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نگرش مدیران ورزشی و غیر ورزشی در میزان توانایی پیش بینی ورزش قهرمانی در افزایش ابعاد وفاق اجتماعی(کنش­های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی و همنوایی اجتماعی) می باشد.    پژوهش حاضر به لحاظ اجرا از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران ورزشی و غیر ورزشی ۳۱ استان کشور بوده است  که از بین این استان­ها، ده استان بالای دو میلیون نفر جمعیت به شکل تصادفی ساده انتخاب شدند. مدیران ورزشی، ۵ نفر شامل مدیران و معاونان ادارات کل تربیت بدنی استان­ها- دارای تجربه و زمینه  مدیریت در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی- و مدیران غیر ورزشی ۵ نفر شامل۳ نفر از  مدیران سیاسی، امنیتی و انتظامی ۳۱ استانداری و ۲ نفر از مدیران و معاونان ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی- دارای سابقه در زمینه فرهنگ سازی برقراری نظم و ثبات و فراهم نمودن همبستگی-  بودند که در مجموع، ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در واقع، نمونه­گیری به روش کل شمار و به صورت هدفمند انجام شد. ابزار جمع­آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش نامه بود. برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه­ها و همچنین «آلفای کرونباخ» استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS ۱۶ صورت گرفت.    تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که هر چند متغیر مشارکت در ورزش قهرمانی با هر چهار بعد وفاق اجتماعی(کنش­های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی و همنوایی اجتماعی) رابطه معنی داری دارد( ۰۵/۰ (p اما تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می­دهد تنها متغیر همنوایی اجتماعی به دلیل دارا بودن بالاترین ضریب همبستگی، ۱۵۸/۰ از واریانس ورزش قهرمانی را تبیین می­کند که با توجه به میزان F مشاهده شده این واریانس تبیین شده است. در نتیجه، مدل رگرسیون درگام اول در سطح ۰۱/۰ معنی دار و نشان از توانایی پیش بینی ورزش قهرمانی  تنها در بعد همنوایی اجتماعی را دارد و در سه بعد دیگر (کنش­های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی) این پیش بینی معنی­دار نمی­باشد.

کلیدواژه ها:

ورزش قهرمانی ، پیش بینی و وفاق اجتماعی