تحلیل سیستمی اثرات تحولات تقسیمات سیاسی بر پراکنده رویی شهری (نمونه مطالعاتی: شهر قم)

در تاریخ پرفرازونشیب ایران، حکومت و دولت، به عنوان مهمترین عوامل سیاسی، پیوسته موثرترین نقش را در تحولات و دگرگونی ساخت وسازهای فضایی ازجمله شهرها داشته اند. این دگرگونی ها در نقش پذیری شهرها و ایفای نقش دولت زمینهساز و موجب تقویت اقتصاد شهرها، توسعه و گسترش شهرها و شهرنشینی شد. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل مهمترین اثرات تحولات تقسیمات سیاسی بر پراکنده رویی شهری در شهر قم با استفاده از مدل تحلیل ساختاری می باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و میدانی می باشد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه و خبره سنجی است .روایی پرسشنامه با استفاده از روایی ظاهری و نظرسنجی از خبرگان و کارشناسان تائید شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل آینده پژوهی تحلیل ساختاری استفادهشده است. برای این منظور تعداد ۲۹ عامل بهعنوان عوامل اولیه بر اساس نظر کارشناسان و متخصصین شناسایی شدند. درنهایت از نرمافزار MIC MAC برای تجزیه وتحلیل و رتبه بندی شاخص های مورد استفاده در مدل تحلیل ساختاری و از نرم افزار GIS برای ترسیم نقشه ها و لایه های اطلاعاتی موردنظر استفادهشده است. نتایج نشان دادند که ارتقاء جایگاه یک شهر در سطوح تقسیمات کشوری به ویژه تبدیل شهر به مرکز استان، میتواند از طریق چهار عامل افزایش جمعیت و مهاجرت، افزایش قیمت زمین و بورسبازی آن، گسترده شدن ساختار دولت و لزوم تامین خدمات منطقه ای، پراکنده رویی شهری را افزایش می دهد. همچنین، بر اساس نتایج سه عامل تمرکز شدید سرمایه ها در شهر، مستقر شدن نمایندگان سیاسی دولت و توسعه صنایع در شهر مرکز به عنوان مهمترین و اثرگذارترین عوامل سیاسی موثر بر پراکنده رویی شهری در شهر قم انتخاب شدند.