مفهوم سوبژکتیویته زن در رمان های گمانه زن: مطالعه سپیده دم و تمثیل های اکتاویا ای. باتلر

تعریف سوبژکتیویته زن همیشه یک چالش بوده است، از همان دوران مدرن که زیگموند فروید آن را بیان کرد تا جدیدترین تحلیل های منتقدین فمینیست معاصر. مبنای سوبژکتیویته زنان بر اساس فقدان ذاتی که در روانشناسی فروید و بعدا ژاک لاکان ، مطرح می شود، منتقدان فمینیستی مانند لوس ایریگاری و جودیت باتلر را بر آن داشت تا در نظریه های خویش به بازنگری این مفهوم بپردازند. از نظر ایریگاری، زنان دارای سوبژکتیویته منحصر به فرد خود هستند که در تفاوت بدن و زبان آنها با مردان نشان داده می شود. وی ادعا می کند که این تفاوت باید آشکار شود نه اینکه نادیده گرفته یا پنهان شود. جودیت باتلر، معتقد است که تنها از طریق مقاومت و اختیار است که یک سوبژکتیویته حقیقی آشکار می شود. مقاله حاضر یک مطالعه فمینیستی درباره سوبژکتیویته زنان در ادبیات گمانه زن است. ادبیات گمانه زن فمینیستی، هدف اصلی خود را تغییر تصویر ناتوان کننده زنان از خویش بیان می کند و بر آن است تا زنان بر اساس چنین تغییراتی عمل کرده و مطابق با باورهای جدید خویش، جوامعی ایده آل بسازند. اکتاویا ای. باتلر، نویسنده کتاب سپیده دم و تمثیل های بذرپاش و استعدادها، تصویری مقاوم از زنانی ارائه می دهد که از محیط تحت سلطه مردان خود فراتر رفته و کاری را انجام می دهند که نزدیک به تصور ایریگاری و جودیت باتلر از سوبژکتیویته زنان است.

کلیدواژه ها:

ادبیات گمانه زن ، ذهنیت زنان ، عاملیت ، مقاومت ، ایریگاری ، جودیت باتلر ، اکتاویا باتلر