بررسی تاثیر نوشتار درمانی بر سبک های مقابله با استرس شغلی پرستاران بیمارستان امین در مقابله با کرونا (مرکز ریفرال کرونا) شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹

بیان مساله و هدف پژوهش : هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نوشتار درمانی بر سبک های مقابله با استرس شغلی پرستاران بیمارستان امین شهر اصفهان در مقابله با کرونا در سال ۱۳۹۹ بود.مواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی شاهد دار با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که بر روی ۱۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان امین (مرکز ریفرال کرونا) که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. شرکت کنندگان در گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند (۵۰ نفر در هر گروه). مداخله شامل ۴ جلسه ۳۰-۱۵ دقیقه ای نوشتار درمانی بمدت یک ماه بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک ، پرسشنامه استرس شغلی HSE و مقابله با شرایط استرس زا CISS بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرمافزار SPSS V.۲۲ صورت گرفت .نتایج : میانگین سنی شرکت کنندگان در گروه مداخله و کنترل به ترتیب ۹۵/۷±۵/۴۰ و ۰۸/۷±۶/۳۷ بود. میانگین نمره کل استرس شغلی بعد از مداخله در گروه کنترل و مداخله یه ترتیب ۷۹/۱۱۴ و ۳۸/۱۲۶ بود. بعد از مداخله ، نمره کل استرس شغلی و خرده مولفه ها تسبت به قیل از مداخله اختلاف معنادار داشت (۰۵/۰ .(p میانگین سبک مسئله محور نسبت به قبل از مداخله افزایش و میانگین دو سبک هیجان محور و اجتناب محور کاهش یافت .نتیجه گیری : نوشتار درمانی بر سبک های مقابله با استرس شغلی پرستاران موثر بوده و این روش میتواند به عنوان یک شیوه ساده، کم هزینه و غیرتهاجمی در کاهش میزان استرس شغلی و استفاده از سبک های سازگارانه تر در رویارویی با شرایط استرسزای شغلی در ایام اپیدمی کرونا بکار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، سبک های مقابله با استرس ، نوشتار درمانی ، پرستاران