شناسایی و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری شهرستان شیراز با استفاده از تکنیک SWOT و مدل ANP

هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری شهرستان شیراز با استفاده از تکنیک SWOTو مدل ANP است. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی، با منطق قیاسی بوده و از دو روش اسنادی و میدانی استفاده گردیده است. به طوری که ابتدا عوامل چهارگانه سوات در راستای موضوع تحقیق، از طریق پرسشنامه از گردشگران (حجم نمونه ۴۰۰ نفر)، شهروندان (حجم نمونه ۴۰۰ نفر) و کارشناسان (حجم نمونه ۳۰ نفر) شهرستان شیراز گردآوری شد و در مرحله بعد، استراتژی های حاصل از این تحلیل، توسط یک گروه ۵ نفره از اساتید کارشناس در زمینه گردشگری با استفاده از مدل تحلیل شبکه (ANP) اولویت بندی شده است؛ همچنین عناصر چهارگانه سوات و هریک از عوامل این عناصر نسبت به یکدیگر رتبه بندی شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که راهبردهای SO۲SO۱وST۱ به عنوان سه راهبرد دارای اولویت در زمینه توسعه گردشگری شهرستان شیراز شناخته شده اند. راهبرد SO۱، افزایش ارائه امکانات در منابع گردشگری حائز اهمیت بالا در سطوح منطقه ای، ملی و بین المللی بوده و مربوط به استراتژی های تهاجمی است. راهبرد SO۲، توسعه فضاهای تفریحی و سرگرمی به عنوان بستر مناسب و مکمل گردشگری برای افزایش مدت اقامت گردشگران به ویژه گردشگران خارجی بوده و مربوط به استراتژی های تهاجمی است. راهبرد ST۱، افزایش بودجه تخصیصی برای توسعه جاذبه های گردشگری و ایجاد و مدیریت واحد شفاف برای اجرایی­شدن و تحقق توسعه امر گردشگری بوده که این راهبرد، مربوط به استراتژی های رقابتی است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه گردشگری ، SWOT ، مدل تحلیل شبکه ای (ANP) ، شیراز