تبار شناسی جرم ترور و امکان سنجی صالحیت دیوان بینالمللی کیفری برای رسیدگی به آن )رویکرد جامعه شناسی سیاسی - حقوقی)

امروزه تحقق ترور با حمایت مستقیم اشخاص حقیقی و حقوقی )مانند دولت ها و شبه نظامیان مسلح( و با شکل های مستقیم وغیرمستقیم و حتی با استفاده از فناوری های پیشرفته همچون ربات، پهباد یا فضای سایبری انجام میشود. این تنوع و گستردگی درترور موجب شده تا خل ء صلحیت قضایی در سطح بین المللی مشاهده شود؛ چرا که در جرایم مرکب و فراسرزمینی؛ دادگاه هایملی در صورت دسترسی یا استرداد مجرمین، صلحیت رسیدگی خواهند یافت و دیوان بین المللی کیفری بعنوان یک مرجع قضایی،نسبت به جرم ترور واجد صلحیت مصرح نیست )بر اساس ماده ۵ اساسنامه(. برای بررسی ابعاد گسترده این موضوع و چگونگیرسیدگی به اقدامات ترور، بدنبال این سوال هستیم که آیا می توان با قرار دادن این جرایم در حوزه بررسی دیوان کیفری بین المللی؛دولت ها را از اقدامات خودسرانه منع کرد و پیگرد و تعقیب این جنایات را به دیوان بین المللی کیفری ارجاع داد )در راستای اصلبیکیفر نماندن مجرمین( ؟ و اینکه آیا اعمال چنین صلحیتی به دیوان بینالمللی کیفری نسبت به جرم ترور با توجه به اساسنامهموجود؛ امکان پذیر می باشد )در مفهوم کلن جنایت جنگی یا جنایت علیه بشریت(؟ در پاسخ به این سوال فرضیه به این شکلمطرح می شود که برای این موضوع به اصلح و بازبینی مجدد اساسنامه؛ برای اعمال صلحیت دیوان کیفری بینالمللی نسبت بهجنایت ترور و تروریسم در قالب جنایتی مستقل نیاز نخواهد بود )چرا که می توان ترور را در شرایط جنگی از قاعده in JUSbello و در شرایط غیرجنگی از قواعد bellum ad JUS جهت پاسخگویی و رعایت حقوق حاکم بر آن برای محاکمه استفادهنمود(، هرچند این مهم؛ نیازمند بررسی مفصل و سنجش صلحیت های دیوان بگونه تفکیکی و بر اساس کنوانسیون های چهارگانهژنو و سایر اسناد مرتبط خواهد بود که ما در این پژوهش در پی سنجش و بررسی آنها می باشیم. روش انجام این تحقیق، تفسیری -کیفی و بر اساس منابع کتابخانه ای است، که با مشاهده ی دادهها و جمعآوری آنها از منابع علمی مختلف )کتاب ها و مقاالت(،اطلاعات پژوهشی جمع آوری و به شیوه ی تطبیقی تجزیه و تحلیل گردیده است. 

کلیدواژه ها:

صلحیت ، دیوان کیفری بین المللی ، ترور و تروریست