تاثیر قصه گویی خلاق با رویکرد مثبت نگر بر مهارت های اخلاقی مبتنی بر همدلی پسران دبستانی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LIRJ-11-2_012

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: قصه ­ها برای رشد تفکر کودک یا همان فلسفه ­ورزی کودک ابزار مناسبی هستند و امروزه استفاده از آن به منزله ابزاری برای پیشبرد تفکر کودکان ضروری است؛ لذا این پژوهش با هدف سنجش اثرگذاری قصه ­خوانی با رویکرد مثبت­نگر بر مهارت های اخلاقی مبتنی بر همدلی پسران دبستانی در شهر کرمانشاه صورت گرفته است.روش ­شناسی: پس از کسب موافقت والدین درباره شرکت کودکانشان در جلسات قصه ­گویی از پرسش نامه­ همدلی آیونگ و همکاران (۲۰۰۹) استفاده شد. ۲۰ کودک (پسر) که در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ به تحصیل در مقطع ­دبستان به تحصیل مشغول می شدند؛ با استفاده از نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و ۱۰ نفر از آنها به صورت تصادفی در گروه آزمایش و ۱۰ نفر دیگر در گروه گواه قرار گرفتند. قبل از شروع جلسات از هر دو گروه پیش ­آزمون به عمل آمد، سپس برای گروه آزمودنی ۸ جلسه به صورت هفته ­ای دو جلسه ۴۵ دقیقه­ ای مداخله قصه­ خوانی با محوریت ارتقای حس همدلی صورت گرفت و گروه گواه هیچ مداخله­ ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مجددا از هر دو گروه پس­ آزمون گرفته شد؛ سپس داده­ های گردآوری از متغیرها با آزمون یومن وایتنی تحلیل شدند.یافته ­ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین کودکان مورد مطالعه در هر دو گروه آزمودنی و گواه، قبل از مداخله قصه گویی تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین در گروه کنترل نیز تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس آزمون وجود نداشت، اما همدلی در کودکان گروه آزمودنی پس از مداخله و در پس آزمون افزایش یافت.نتیجه: با توجه به نتایج به دست آمده می­توان این­گونه برداشت کرد که قصه­ خوانی بر ارتقای حس همدلی پسران دبستانی موثر است. لذا اگر این شیوه توسط مدارس ابتدایی، کتابخانه­ ها، کانون­های پرورش فکری و مراکز روان­شناسی برای آموزش مولفه­ همدلی مورد استفاده ثابت قرار بگیرد، می­شود بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان را در این زمینه کاهش داد.

نویسندگان

حدیث باقریان

دانشجوی دکتری علم اطلاعات و دانش شناسی/ دانشگاه تهران

امین زارع

استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی/دانشگاه رازی

محسن گل محمدیان

استادیار گروه مشاوره/ دانشگاه رازی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اسماعیل­بیگی، منیره، بهجتی اردکانی، فاطمه، رضاپورمیرصالح، یاسر، نیازی، شهریار (۱۳۹۶). ...
  • بورنر، جورج­دبلیو (۱۳۹۵). ۱۰۱ داستان شفابخش برای کودکان و نوجوانان ...
  • جهان­بین، مریم (۱۳۹۴). اثربخشی قصه­درمانی گروهی بر نظریه ذهن و ...
  • چمبرز، دیویی (۱۳۸۵). قصه­گویی و نمایش خلاق. ترجمه ثریا قزل­ایاغ. ...
  • خانجانی، علی، (۱۳۹۰). هنر قصه­گویی. چاپ اول. تهران: کانون چاپ ...
  • خلیلی­مقدم، تهمینه، حسنی، حسین، رحیمی، زینب (۱۳۹۷). بررسی تاثیر هنر ...
  • شاه­حسینی­نیا، علیرضا، کلانترهرمزی، آتوسا و فرح­بخش، کیومرث (۱۳۹۴). تاثیر آموزش ...
  • شیخ­احمدی، فهیمه (۱۳۹۴). بررسی تاثیر قصه­گویی مبتنی بر همدلی بر ...
  • Bao, Z., Zhang, W., Lai, X., Sun, W., & Wang, ...
  • Borba, M. (۲۰۰۵). The step-by-step plan to building moral intelligence. ...
  • Brunel, M. L, (۱۹۸۹). intercultural Counseling Empathy. Santé Mentale au ...
  • Catala, A., Theune, M., Heylen, D. & Gijlers, H. (۲۰۱۷). ...
  • Matthew Little, Robert, Frogget, Lynn, (۲۰۰۹). Making meaning in muddy ...
  • نمایش کامل مراجع