اثر بخشی آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر قصه گویی بر افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان ایرانی و افغانستانی

هوش اخلاقی مسیری را که اخلاق در زندگی و دنیای کارش طی می کند، مشخص می کند و از بروز رفتار بزهکارانه وخلاف مقررات جلوگیری می کند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اثر بخشی آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر قصهگویی بر سازگاری اجتماعی در بین دانشآموزان ایرانی و افغانستانی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرحپیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهر کاشان اعم ازایرانی و افغانستانی در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۵۰ دانش آموز پسر انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه ۲۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند و والدین دانش آموزان بهپرسشنامه های هوش اخلاقی کودکان امینی مقدم و همکاران (۱۳۹۷) و پرسشنامه های محقق ساخته سازگاری اجتماعیدر مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر قصه گویی برای گروه آزمایش در ۸ جلسهیک ساعته به اجرا گذاشته شد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس یک متغیری و آزمون تی استیودنت با استفاده از نرم افزارspss۲۲ تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر قصه گویی بر سازگاری اجتماعی در دانش آموزان ایرانی و افغانستانی اثر متفاوت وجود داشت (p<۰/۰۵). بنابراین پیشنهاد می گردد از آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر قصه گویی جهت افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش هوش اخلاقی ، قصه گویی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان