تحلیل تکتونیکی کمربند رفسنجان با استفاده از آنالیز خطوط هم پایه و شبکه آبراهه ها

لازمه تفسیر وضعیت تکنونیکی یک منطقه شناخت و بررسی ساختارهای زمین شناسی آن منطقه است. پوشیده شدن تمام و یا قسمتی از ساختمانهای زمین شناسی توسط آبرفت و یا گیاه و عدم رخنمون آنها در سطح زمین، تحلیل تکتونیکی آن مناطق را دچار مشکل می کند. بسیاری از ساختارهای زمینشناسی از قبیل چینها، گسلها و درزه ها می توانند با ایجاد خطوط ضعف در روی زمین موجب تغییر مسیر آبراهه ها گشته و طرح های خاصی از قبیل داربستی، متعامد، زاویه ای و … ایجاد کنند (Allen, et al., 1984, Gaudemet , et al., 1989) با انجام مطالعات دقیق و جزء به جزء طرح های خاص آبراهه ها و تعیین فراوانی (frequency) و تراکم (density) آبراهه ها، می توان بسیاری از ساختارهای زیر زمینی که در صحرا یا تصاویر ماهواره ای قابل تشخیص نیستند را شناسایی کرده و از تلفیق اطلاعات حاصله، در مورد وضعیت تکنونیکی منطقه نتیجه گیری نمود. علاوه بر تحلیل طرح و بافت آبراهه ها، می توان از روش نوین تهیه نقشه های هم پایه (Isobase maps) نیز برای تفسیر وضعیت تکتونیکی منطقه استفاده کرد. خطوط هم پایه با اتصال آبراهه های هم مرتبه ای که دارای ارتفاع یکسان باشند، به دست می آید. بدین منظور با استفاده از نقشه های توپوگرافی ترجیحا در مقیاس 1:10/000 تا 1:50/000 و با توجه به موقعیت آبراهه های منطقه در آن نقشه ، خطوط هم پایه را ترسیم نموده و نقشه هم پایه را تهیه می کنیم. بنابراین می توان گفت که سطوح هم پایه (Isobase surfaces) صفحاتی فرضی هستند که با اتصال پروفیلهای آبراهه های هم مرتبه ایجاد می گردند. این سطوح به مراحل فرسایشی مشابهی مربوط گشته و بنابراین به عنوان آشکار کننده های حوادث تکتونیکی – فرسایشی ناحیه ای و بخصوص حرکات اخیر پوسته در نظر گرفته می شوند. لذا آنالیز سطوح هم پایه می تواند درشناخت فرایندهای تکتونیکی جوان، مفید واقع شود.