واکنش ژنوتیپ های چغندر علوفه ای به مصرف توامان الکل و اسید آمینه در اقلیم های گرم و خشک تا آب و هوای معتدل

مطالعه کنونی در قالب کشت بهاره چغندر علوفه ای در سال ۹۸ - ۱۳۹۷ در دو منطقه همدان و قم با آب و هوا و شرایطاقلیمی مختلف انجام شد. هدف از این تحقیق ، ارزیابی برخی از صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی موثر در افزایش کیفیتو کمیت عملکرد ارقام (ژنوتیپ های) مختلف این گیاه تحت محلول پاشی الکل متیلیک و اسید آمینه گلایسین بتائین بود.آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در این دو سایت در نظر گرفتهشد. در این پایش ، فاکتور اول متیل الکل با سه سطح محلول پاشی (شاهد، ۱۵ و ۳۰ درصد حجمی متانول) و فاکتور دوم،گلایسین بتائین با دو سطح محلول پاشی (شاهد و چهار گرم به ازاء هر لیتر متانول مصرفی) و فاکتور سوم ، شش ژنوتیپمتفاوت چغندر علوفه ای در نظر گرفته شدند . نتایج نشان داد که طول ریشه، عملکرد ریشه و اندام هوایی و عملکرد کلبا افزایش سطح متانول و گلایسین افزایش می یابد. همچنین ، محلول پاشی متانول وگلایسین بتائین به طور قابل توجهیپارامترهای کیفی شامل محتوای سدیم ، مقدار کاتالاز و درصد ازت مضره را تغییر داد. دو سایت مورد آزمایش در بیشترصفات بررسی شده متفاوت بوده ، به طوری که تیمار همدان در مقایسه با قم نقش فعال تری در رشد ، عملکرد و کیفیتچغندر علوفه داشته است. در همین حال ، بین ژنوتیپ های چغندر علوفه ای نیز تفاوت معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

ازت مضره ، چغندر علوفه ای ، سدیم ، عملکرد ، کاتالاز ، متانول