بهبود بار پذیری شبکه توزیع با استفاده دو سویه از منابع تولید توان مجازی

فرسودگی شبکه های قدرت امروزی به دلیل گذشت مدت زمان زیاد از بهره برداری از یک سو و عدم وجودتعادل بین تولید و تقاضای برق از سوی دیگر، باعث شده است که اکثر شبکه های برق در نزدیکی حد بارپذیری خود مورد بهره برداری قرار می گیرند. به این ترتیب با ایجاد کوچکترین خطا و مشکل، شبکه دچاراختلال می شود.در این مقاله، ابتدا شاخص حد بار پذیری سیستم قدرت را به عنوان معیاری برای ارزیابی درجه امنیت پایداریولتاژ معرفی کرده و ارتباط آن با حد پایداری ولتاژ نشان داده شده است. همچنین محاسبات حد بار پذیریسیستم قدرت با استفاده از روش های بهینه سازی غیر خطی مدل سازی و حل گردیده است. پس از آن بهبررسی و مدل سازی منابع تولید مجازی می پردازیم و تاثیر این منابع بر حد بار پذیری را بررسی می کنیم. بهاین صورت که در شبکه های هوشمند منابعی مانند منابع تولید پراکنده و پاسخ گویی بار را وارد شبکه می کنیمو با مقایسه میزان تاثیر این منابع، به الگویی برای تصمیم گیری دست خواهیم یافت.قصد داریم با همراستا سازی فعالیت های انجام گرفته در شبکه های هوشمند، مانند منابع تولید پراکنده و منابعتوان راکتیو در سمت تولید و پاسخ گویی بار در سمت مصرف، به منظور بهبود حد بار پذیری، به ارائه یکراهکار دست یابیم. در نهایت توابع هدفی به منظور افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینه تعریف و ارائهگردیده است. نتایج بر روی شبکه ۳۳ باسه توزیع شبیه سازی شده و نتایج نشان دهنده اثر مطلوب الگویتصمیم گیری می باشد.

کلیدواژه ها:

حد بار پذیری ، شبکه های هوشمند ، پاسخ گویی بار ، تولید پراکنده ، منابع تولید مجازی