تجزیه و تحلیل زمیننما با استفاده از تخمینگر کریجینگ(مطالعه ی موردی: هرمزآباد رفسنجان، استان کرمان)

زمین­نماها یکی از عوارض طبیعی سطح زمین هستند و به عنوان یک ویژگی خاص مورفولوژیکی در سطح­ زمین محسوب می شود که از مقیاس­های بزرگ (مثل دشت­ها و کوه­ها) تا مقیاسهای کوچک­تر (مثل تپههای کوچک) را شامل میشود. یکی از کاربردهای زمین آمار تعیین مرز واحدهای فیزیوگرافی بوده که در این پژوهش با استفاده از تخمین گر کریجینگ معمولی منطقه ی هرمزآباد رفسنجان مورد مطالعه قرارگرفته است. به­ همین منظور، موقعیت ۷۷ نقطه ی مشاهداتی در قالب یک الگوی نمونه برداری شبکه­ ای منظم با فاصله­ی ۵۰۰ متر مشخص و از عمق­های صفر تا ۴۰، ۴۰ تا ۸۰ و ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی­متری خاک، نمونهبرداری انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مشابه با دیگر مطالعات و بر اساس شاخص درصد کارایی مدل، کریجینگ معمولی بهعنوان تخمینگری مناسب در پهنه­بندی ویژگی ها در منطقهی مورد مطالعه بوده است. بر اساس نتایج حاصل از مطالعه زمین آماری، فاصلهی نمونهبرداری ۱۸۰۰ متر به عنوان معیاری برای مطالعات آینده در این منطقه بدست آمد. همچنین مقایسه­ی نقشه های کریجینگ و توپوگرافی منطقه، حاکی از آن بود که تخمینگر کریجینگ، وجود واحدهای فیزیوگرافی در زمیننمای منطقه ی مطالعاتی را بهتر نشان می دهد. به عبارت دیگر، به­واسطه­ی وجود روند بلند دامنه در فواصل بیش­تر از حدود ۱۸۰۰ متری در تغییر نمای خصوصیات خاکی بررسی شده کریجینگ مرز موجود میان واحدهای فیزیوگرافی را با دقت بالاتری نسبت به نقشههای توپوگرافی جدا می­نماید. از این رو، پیشنهاد میشود در مطالعات خاکشناسی تفصیلی دقیق و تفصیلی که به نقشهها و اطلاعات دقیقتری نیاز می باشد از زمین آمار استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، زمیننما ، مطالعات خاکشناسی ، واحد فیزیوگرافی