مقایسه تاثیر آموزش نماز و تمرینات جسمانی بر ذهن آگاهی و تنظیم هیجان دختران ۱۰ ساله

چکیده در فرهنگ اسلامی ما نماز متعالی ترین اندیشه و رفتار حق شناسی و قابلیت و شایستگی در تقدیم حمد و سپاس به درگاه خالق منان، کامل ترین پاسخ به عالی ترین نیاز انسان یعنی نیاز به خودشکوفایی و کمالجویی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش و اقامه نماز و تمرینات ورزشی بر ذهن آگاهی و تنظیم هیجان دختران ۱۰ سال بود. بدین منظور تعداد ۴۲ کودک دختر بطور در دسترس و هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. ابتدا پرسشنامه ذهن آگاهی و تنظیم هیجان توسط والدین تکمیل گردید. سپس برای گروه اول در ۱۰ جلسه (۲ جلسه در هفته) آموزش نماز های یومیه و پیگیری بجا آوردن نمازهای واجب از طریق تکمیل برنامه روزانه توسط والدین کودکان صورت گرفت. گروه دوم تحت تمرینات و فعالیت بدنی در ۱۲ جلسه قرار گرفتند. پس از یکماه پرسشنامه ها دوباره توسط والدین هرسه گروه تکمیل گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد یکدوره آموزش نماز و مداومت در اقامه نماز بصورت مرتب و همچنین یکدوره بازی و تمرینات بدنی هردو موجب پیشرفت معنادار در متغیر فراشناختی ذهن آگاهی کودکان دختر شده اما آموزش و اقامه نماز نسبت به فعالیت بدنی موجب بهبود معنادار بیشتری بر ذهن آگاهی و تنظیم هیجان کودکان داشت. این بافته ها حاکی از آن است که فریضه الهی نماز خواندن موجب بهبود تمرکز، توجه در لحظه و فرایند فراشناختی تنظیم هیجان کودکان می شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزش نماز ، اقامه نماز ، فعالیت جسمانی ، ذهن آگاهی ، تنظیم هیجان کودکان