تحلیل جامعه شناختی نقش فعالیت های فرهنگی- اجتماعی فرهنگسراها در توسعه پایدار ( مطالعه موردی: فرهنگسراهای شهر تهران)

توسعه فرهنگی فرایندی است که طی آن، تغییراتی در حوزه ادراک، شناخت، ارزش، گرایش ها و کنش های مناسب توسعه در افراد جامعه پدید می آید، و تحقق در این امر منوط به مشارکت مردم در فعالیت های فرهنگی است که با احداث اماکن فرهنگی و هنری و ایجاد نمایشگاه های کالاهای فرهنگی و جشنواره های مختلف فرهنگی، جامه عمل می پوشد. امروزه فرهنگسراها با وجود امکانات زیرساختی، معماری و فضای مناسب کمتر متناسب با اهداف توسعه ای خود پیش می روند و خلاء هایی در حوزه برنامه ریزی توسعه ای دارند که قابل تامل و بررسی است. پژوهش حاضر از نظر نوع هدف، توسعه ای و کاربردی بوده و از نظر روش گردآوری داده ها، اکتشافی محسوب می شود. در این تحقیق به کمک روش تحقیق کیفی تئوری داده بنیاد و به کمک ابزار اسناد کتابخانه ای و مصاحبه نیمه ساختاریافته از ۲۰ نفر از مسئولین فرهنگسراها و معاونان برنامه ریزی فرهنگسراهای شهر تهران و صاحبنظران و اساتید در این حوزه، تلاش شده است براساس مدل پارادایمی اشتراوس و کوربین، هسته محوری شناسایی شده نقش سرمایه های اجتماعی- فرهنگی فرهنگسرا در توسعه پایدار فرهنگی از بین چهار مقوله اصلی، پدیده عوامل اجتماعی فرهنگسرا موثر بر توسعه پایدار، پدیده نقشعوامل فرهنگی فرهنگسراها در توسعه پایدار، پدیده ساختار فرهنگسراها و نقش آن در توسعه پایدار، پدیده مخاطب شناسی در فعالیت های فرهنگی و نقش آن در توسعه پایدار شناسایی و مورد تحلیل و تبیین قرار گیرد. شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر بررسی و بر این اساس راهبردهایی پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه فرهنگی ، فرهنگسرا ، فرهنگ ، سرمایه اجتماعی و فرهنگی