شناسایی و اولویت بندی شاخص های موثر بر ارزیابی مکانهای بالقوه پروژه های احداث های جمع اوری و تقویت فشار گاز

ایستگاه های تقویت فشار گاز با هدف جمع ‎آوری و فرآوری گازهای همراه نفت و تزریق آن به مخازن نفتی یا انتقال آن به تاسیسات مصرف کننده در پایین دست، طراحی و تاسیس شده‎اند. یکی از مهمترین مسائل مرتبط با ایستگاه تقویت فشار گاز، مکان یابی آن می باشد که بدلیل مسائل فنی، زیست محیطی، ایمنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بایستی مورد توجه خاص قرار گیرد. براساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی، شاخصها و معیارهای مورد استفاده در ارزیابی مکان های بالقوه احداث ایستگاه های تقویت فشار گاز ، بجز الزامات شرکت ملی نفت، مبنای مشخص علمی و تجربی ندارد. لذا در این تحقیق، براساس مصاحبه حضوری و غیرحضوری با کارشناسان خبره ایستگاه های تقویت فشار گازواستفاده از نظرات تخصصی آنان، یک چارچوب علمی مبتنی بر روش های مقایسات زوجی و همچنین براساس تحلیل سلسله مراتبی (AHP)طراحی و بکارگیری شده است. در این راستا، ۴۵ شاخص تاثیرگذار بر مکان بهینه شناسایی و اولویت بندی گردید. نتایج اولویت بندی شاخص ها نشان داد ابعاد ایمنی، فنی و زیست محیطی و در سطح جزئی تر، شاخص های میزان رعایت الزامات فرآیندی، امکان استمرار روند تولید، فاصله از چاه های فعال، فاصله از گودال سوخت و فاصله از مشعل و اختلاف جهت با مسیر باد غالب به عنوان مهمترین شاخص های مکان یابی می باشند.

کلیدواژه ها:

ایستگاه تقویت فشار گاز ، روش سلسله مراتبی ، مقایسه زوجی