مروری بر ویژگی های کالبدی مساجد کوچک مقیاس دوره ایلخانی در روستاهای اصفهان

مسجد مهمترین بنای معماری از زمان ورود اسلام تا به امروز است که بیش از هر کاربری دیگری، مورد توجه پژوهشگران معماری اسلامی واقع شدهاست. مسجد از جمله ساختمانهای عمومی است که در فرهنگ، اجتماع وسیاست یک جامعه موثر است و در گذشته به عنوان مرکز اجتماعی، مذهبی و سیاسی مردمان ادوار مربوط به خود محسوب میشده است. از جمله دوره هایی که مساجد معماری ویژه و منحصر به فردی داشته اند، معماری دوره ی ایلخانی است که هم از حیث اجزا و ویژگیهای کالبدی و هم از حیث تزیینات معماری اهمیت و جایگاه ویژهای در معماری ایرانی یافتهاند. در پژوهش حاضر، برخی از ویژگیهای کالبدی مساجد کوچکمقیاس دورهی ایلخانی در روستاهای اطراف اصفهان به روش توصیفی، معرفی و تحلیل شدهاند. براساس نتایج، سادگی، استفاده از فرم مربع و هشت ضلعی بهعنوان پایهی طرح، الهام از معماری چهارطاقی، تزیینات آجرکاری ساده، عدم وجود ایوان، عدم وجود گلدسته و مناره، گنبد نار و برونگرایی از ویژگیهای مساجد مذکور است.

کلیدواژه ها:

مسجد ، ویژگیهای کالبدی ، دوره ایلخانی ، اصفهان