ارزیابی و مقایسه اتصال سازه های مجاور به کمک دمپر و اتصال مستقیم

از آنجا که در حرکات شدید زمین در زمین لرزه های بزرگ انرژی زیادی به سازه تحمیل می شود، بنابراین باید فرایندی در سازه تعبیه شود که این میزان انرژی عظیم را مستهلک نماید. در روش های مرسوم، ساختمان با استفاده از ترکیبی از سختی– قابلیت شکل پذیری و همچنین استهلاک انرژی در برابر زلزله از خود مقاومت نشان می دهد. مقدار میرایی در این قبیل از ساختمان ها بسیار کم بوده و از این رو انرژی مستهلک شده در محدوده ی رفتار الاستیک سازه ناچیز می باشد. روش جدیدتری که به منظور بهبود عملکرد لرزه ای و کنترل خرابی در سازه ها به کار می رود استفاده از سیستم های مستهلک کننده ی انرژی می باشد. در این روش ابزارهای مکانیکی استهلاک انرژی در سازه جایگذاری شده و انرژی را مستهلک می نماید. در نتیجه نیازی به استفاده از شکل پذیری زیاد سازه و رفتار غیرخطی اعضای اصلی برای مستهلک کردن انرژی ورودی نیست. در این تحقیق سه سازه دو بعدی بتنی با تعداد طبقات ۳، ۹ و ۱۸ طبقه مدلسازی شده اند. ارتفاع طبقات ۳ متر در نظر گرفته شده اند. همچنین فاصله دهانه ها ۵ متر و به طور کلی ۵ دهانه در نظر گرفته شده است. همچنین برای هر سازه با تعداد طبقات مشخص سازه ها یکبار بدون سازه مجاور، یکبار با سازه مجاور که توسط دمپر به یکدیگر متصل شده اند و بار دیگر با سازه مجاور که با اتصال مستقیم به هم متصل شده اند، مدلسازی شده اند و نتایج تاریخچه جابجایی و برش پایه سازه با هم مقایسه و مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان دهنده کاهش جابجایی، افزایش برش پایه و افزایش جذب انرژی در سازه ها متصل با تیر و میراگر می باشد. به طریقی که ماکزیمم جابجایی در سازه های واحد بیشتر از سازه های متصل شده با تیر و میراگر می باشند. میزان جابجایی در سازه ای که توسط تیر فولادی به هم متصل شده اند، کمتر است میزان تغییرات در سازه ۳ طبقه زمانی که سازه ها توسط تیر به هم متصل شده اند نسبت به سازه واحد حدود ۲۲ درصد می باشد. در حالی که در سازه های متصل شده توسط میراگر نسبت به سازه واحد این مقدار تغییرات ۱۱ درصد می باشد. این تغییرات در سازه ۹ طبقه به ترتیب برابر ۱۶ و ۶ درصد و برای سازه ۱۸ طبقه به ترتیب برابر ۱۲ و ۹ درصد می باشد. همچنین میزان ماکزیمم تاریخچه برش پایه در سازه هایی که توسط میراگر به هم متصل شده اند بیشتر از سایر سازه ها می باشد و میزان ماکزیمم تاریخچه برش پایه در حالت سازه واحد کمتر از سایر حالت ها می باشد. میزان تغییرات در سازه ۳ طبقه در حالت اتصال توسط تیر نسبت به سازه واحد حدود ۳۱ درصد می باشد. این تغییرات در حالت اتصال توسط میراگر نسبت به سازه واحد حدود ۹۷ درصد می باشد. این مقادیر برای سازه ۹ طبقه به ترتیب برابر ۴۹ و ۵۰.۵ درصد و برای سازه ۱۸ طبقه به ترتیب برابر ۴۸ و ۵۵ درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

قاب بتن آرمه ، دمپر و اتصال مستقیم- قاب بتن آرمه با دمپر و اتصال - قاب بتن آرمه و اتصال با تیر- قاب بتن آرمه با میراگر واتصال مستقیم-قاب بتن آرمه و اتصال مستقیم