ارزیابی و تبیین ویژگی های آرمانشهر پایدار با رویکرد اکوتک

موضوع آرمانشهر،اتوپیا یا مدینه فاضله ،از دیرباز در فرهنگهای مختلف وجود داشته و فلاسفه و نظریه پردازان بسیاری در قرون مختلف ،تعاریفی از شهری با جامعه آرمانی و ویژگی های خاص ارائه دادند.این تعاریف در ادیان؛قرون و مکانهای مختلف ،جزییات متفاوتی داشته است. آرمانشهر در اصطلاح، یعنی شهری که دارای ساختاری کالبدی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی باشد که بتواند بیشترین مقدار از شهروندان را به درجه عالی رفاه،سعادت و خوشبختی برساند. در واقع، نگارش آثار آرمانشهرگرایانه از این جهت نیست که نویسندگان این آثار امیدوار به تشکیل چنان ساختاری در کشور خود یا در سرزمینی دیگر باشند؛ بلکه به قول افلاطون، این آثار به منزلهی الگویی هستند که کشورها هر چه از آنها استفاده کنند بیشتر به هدف خود در نیکبختی می رسند. بحث پایداری ،از مباحث بسیار مهم امروز در حوزه های گوناگون است که در این مقاله به پایداری از منظر معماری توجه ویژه ای شده است.معماران و شهرسازان به دنبال این هستند که شهرهایی پایدار با بناهای پایدار بسازند که با حداقل مصرف انرژی و توجه ویژه به طبیعت و اکوسیستم منطقه و با توجه ویژه به نسل های آینده و استفاده از انرژی های تجدید پذیر بتواند به حیات خویش ادامه دهد . اکوتک از مباحث نسبتا جدید در معماری است که در پی ماشینی و خسته کننده بودن معماری های تک و با نگاه ویژه به اقلیم و بستر طبیعی خلق شده است.اکوتک به معنای استفاده از تکنولوژی برای حفاظت از اکولوژی می باشد. در این مقاله سعی شده است تا ویژگی های یک شهر آرمانی پایدار با رویکرد اکوتک ترسیم شود.

کلیدواژه ها:

آرمانشهر ، پایداری ، اکوتک ، های-تک ، طبیعت ، شهر پایدار