اجرای پروژه های محرک توسعه با تاکید بر بهبود احساس امنیت در فرآیند بازآفرینی شهری (مطالعه موردی: محله ی قلعه محمود شهر کرمان)

پیش از انقلاب صنعتی و رشد فزاینده شهرها، محلات شهری رشدی بطئی و پیوسته داشتند و ضمن حفظ ارزش-های طبیعی، اجتماعی و کالبدی خود، به نیازهای نسبتا ثابت ساکنین خود پاسخ می دادند. با رشد شتابان در کلان شهرهای ایران، بافت های قدیمی و سکونت گاه های کهن و محله ها مورد تهدید واقع شدند و نیاز به مرمت شهری و بازآفرینی بافت های قدیمی بیش تر از گذشته احساس شد. توسعه شهری با توجه به دو رویکرد توسعه درونی و مرمت شهری بافت های فرسوده، سعی در احیا و بازگرداندن حیات شهری به عرصه های ناکارآمد داشته است. در جهت تسهیل این روند و توجه به پیوند بافت های قدیمی با توسعه شهری، برنامه ریزی و اجرای پروژه های محرک توسعه به عنوان یکی از راهبردهای به کار گرفته شده جهت فراهم کردن بسترهای لازم برای حضور ساکنان و مالکان مورد توجه واقع شد. در این پژوهش روش توصیفی-تحلیلی انتخاب شده است. منابع پژوهش، منابع اسنادی، کتابخانه ای و مشاهدات میدانی و پرسشنامه مردمی (تحلیل در قالب نرم افزار SPSS) است. نتایج پژوهش در محله ی قلعه محمود کرمان نشان داد که ۱) پروژه های محرک توسعه در بافت تاریخی شهری موجب تقویت احساس امنیت می شوند، ۲) مهم ترین عامل عدم احساس امنیت در بافت فرسوده، شکل و ساختار کالبدی بافت است و ۳) می توان با رویکرد محرک توسعه به عنوان بینشی کامل و یکپارچه به احیا و بازآفرینی محله و نیز حفظ ارزش های تاریخی و کالبدی آن در جهت تبدیل محله به یک مکان زیستی هماهنگ با زندگی امروزی و مطابق با شخصیت و هویت تاریخی دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

محرک توسعه ، احساس امنیت ، بازآفرینی شهری ، محله قلعه محمود ، شهر کرمان.