عوامل تاثیرگذار در طراحی فضا سبز در حس تعلق افراد در مکان های عمومی

در شرایط کنونی، با رشد و توسعه شهرها و با تسلط ماشین بر زندگی شهری و بالا رفتن تراکم فعالیت ها و از بین رفتن باغ ها و فضاهای سبز درون و برون شهرها، کیفیت زندگی تا حدی پایین آمده که سلامتی ساکنین و حس تعلق ساکنین به محیط های اطراف آن ها را تهدید می کند. ضرورت استفاده از درخت و فضای سبز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از طراحی شهری، می بایست موردتوجه طراحان قرار گیرد. استفاده از انواع پوشش گیاهی در مقیاس های مختلف می تواند در کم کردن آلودگی هوا و صدا، تولید اکسیژن موردنیاز شهروندان، تلطیف هوا و زیبا کردن فضاهای شهری موثر بوده و در بسیاری موارد می تواند برای پاسخگویی به حس تعلق افراد در مکان های عمومی. به کمک طراحان بیاید. واردکردن فضاهای طبیعی در شهرهای بزرگ و مملو از ساختمان های بلند و متراکم این امکان را برای شهروندان و خصوصا کودکان فراهم می کند که بتوانند ارتباط حداقلی با طبیعت داشته؛ که این امر مسلما در عملکردهای مختلف آن ها تاثیر خواهد داشت. در پژوهش حاضر هدف اصلی، بررسی مولفه های تاثیرگذار در طراحی فضا سبز در ایجاد حس تعلق افراد در مکان های عمومی می باشد. این تحقیق بر آن است با استفاده از روش تحقیقی توصیفی – تحلیلی و شیوه های مرور متن و منابع در بستری از مطالعات کتابخانه ای به شناخت مولفه های تاثیرگذار در طراحی فضا سبز و حس تعلق بپردازد. با بررسی حس تعلق، شاخص های عوامل تاثیرگذار در طراحی فضا سبز، سپس با تجمیع و سازمان دهی این شاخص ها، نتایج نشان می دهند که مولفه های طراحی فضا سبز و ایجاد کردن حس تعلق افراد شامل: ویژگی بصری در گیاهان، فرم، بافت، رنگ، ریتم، تعادل و توازن، تاکید و تمرکز، تنوع و سادگی، مقیاس و تناسب، وحدت است.

کلیدواژه ها:

فضا سبز ، حس تعلق ، محیط ، انسان.