ضرورت احیای المان های سنتی موثر بر پایداری معماری بومی (نمونه موردی:خانه تدین سمنان)

کاربرد مفاهیم توسعه پایدار و مهندسی ارزش بحث جدیدی به نام معماری اکولوژیک، معماری سبز و معماری محیط زیست را به وجود می آورد که همه ی این موضوعات به یک مفهوم اشاره دارند: معماری سازگار با محیط زیست. بی توجهی به مبانی پایداری معماری سنتی ایران و فاکتورهای مختلف موثر بر آن بافت شهری فرسوده و ناپایداری در شهرهای ما ایجاد کرده است. در کنار سایر دانشمندان، معماران نیز به عنوان رسالت مهم شان جویای راه های جدیدی برای کاهش هزینه ها و حفظ انرژی بوده اند. درباره عقاید و نظریات مختلف پژوهشگران درباره توسعه پایدار، سه نکته مهم وجود دارد: ۱. طراحی برای بشر؛ ۲. صرفه جویی در مصرف منابع و توجیه اقتصادی؛ ۳. مصالح و منابع تجدیدپذیر و مواد بازیافتی. مطالعه حاضر فاکتورهای موثر را در جهش به سمت توسعه پایدار بررسی می کندوتوجیه اقتصادی معماری بومی را واکاوی می کند.بدین ترتیب، با مروری بر منابع و اسناد کتابخانه ای ، خانه تدین سمنان را که نمونه ای از معماری سنتی ایران و الگوی مناسبی برای نمایش تکنیک های معماری شهری است، آنالیز خواهیم کرد. در پایان، استراتژی هایی در راستای توسعه پایدار و حفظ انرژی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری اکولوژیک ، معماری بومی ، ذخیره سازی منابع انرژی