طراحی اقامتگاه گردشگری تفریحی با رویکرد معماری بومی براساس پارامترهای ادراک حسی در راستای رونق گردشگری در منطقه ساحلی

موضوع معماری بومی از قرن۱۸ میلادی(سال ۱۹۶۰ میلادی) به صورت جدی موردتوجه قرارگرفته و تاکنون نیز این علاقه توجه ادامه داشته است. دراین بین، بحث موردتوجه به چشم می خورد(طبق جوامع امروزی و نیازهای امروزی در دنیای جذب توریسم) چنین می باشد که چگونه یک فرد گردشگر را به سمت وسوی پتانسیل های محیط کشانده و با معرفی آن منطقه یک جاذبه توریستی فراهم آورده و اقتصاد و فرهنگ را ارتقا ببخشیم. در جوامع گذشته معماری بومی هر منطقه نمودی از سیستمی با امکانات آن زمان بوده که بحث پایداری انرژی و آسایش انسان ها را مطابق با اقلیم فراهم کرده، پس حال می خواهیم با شناخت محیط طبیعی، توجه به دانش امروزی و در نظر گرفتن اصالت فرهنگی و تاریخی یک شهر یا منطقه و عواملی مانند منابع زیست محیطی بومی آن منطقه مجموعه ای را طراحی کنیم که سعی شود تا با حفظ اصالت بومی منطقه، شرایط زیست محیطی آن منطقه را حفظ کرده و بتواند بر تخصص مراجعه کننده تاثیر حضور خود را در یک محیط کاملا بومی و محلی بگذارد چون هر انسانی برای گذراندن اوقات خود در یک مکان، نیاز دارد به آن مکان تعلق یابد و این حس تعلق سبب می شود ادراک کلی از یک مکان برای هر فردی صورت گیرد. این در صورت است که باید طراحی ما طراحی فضایی امروزی با امکانات و طراحی نو مدرن باشد و به این ترتیب محیطی را با حس طبیعی و همگام بافرهنگ و تاریخ و معماری منطقه و سازگار و معرف محیط بومی منطقه، طراحی کنیم. که درنتیجه از اصول موجود در معماری منطقه به اصول موجود در طراحی اقامتگاه گردشگری تفریحی رسیده و پیشنهاد هایی برای طراحی این فضاها ارائه شده است. یکی از اهداف مهم گردشگری برای ورود به منطقه داشتن شرایط آسایش اقلیمی در یک سفر می باشد. همچنین یکی از بهترین راه های تبادل فرهنگی، گردشگری، توریسم است. حضور گردشگران تا حد زیادی موجب رونق اقتصادی و بالا رفتن سطح فرهنگی و بومی می شود و باوجود پتانسیل های بالقوه که در شهر ساحلی وجود دارد و اینکه از مراکز مهم گردشگری داخلی و خارجی است متاسفانه نبود امکانات اولیه مناسب، عدم اطلاع رسانی و فقدان تفکر منسجم در تنظیم ساختار گردشگری ، طبیعت گردی، گردشگری فرهنگی و فقدان زیرساخت های لازم از مشکلات گردشگری به شمار می آید. توریسم در حال حاضر کالای اقتصادی است که خود را به فرهنگ و تمدن منطقه میزبان می سپارد. هدف از این پژوهش طراحی اقامتگاه گردشگری تفریحی با رویکرد معماری بومی بر اساس پارامترهای ادراک حسی در راستای رونق گردشگری به صورت توصیفی تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای پاسخگوی اصلی ترین مسئله پژوهش یعنی تاثیرپذیری از محیط طبیعی، طراحی مجموعه ای جهت پاسخگویی به نیازهای روحی روانی و رونق گردشگری صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، معماری بومی ، اقامتگاه های گردشگری و تفریحی ، معماری حواس