نقش فرهنگ و معماری ایرانی در معماری باغها و باغ مزارهای هند
محل انتشار: ششمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 386
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE06_094
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1400
چکیده مقاله:
فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی و همچنین نوع نگرش ایرانیان نسبت به ساخت باغهای زیبا همواره مورد توجه مناطق و سرزمینهای اطراف خود بوده است. استفاده از عناصری همچون آب، فواره و حوض ریشه در نگاه ایرانیان به عناصر طبیعی و دنیای پیرامون و همچنین زیبایی شناسی ایرانیان دارد. از این رو ملل های دیگر به ویژه حاکمان هند در صدد انتقال دانش ساخت باغ ایرانی به هند برآمدند و در روزگار گورکانیان موفق شدند. که این امر یکی از مهمترین دستاوردهای ایرانیان در آن زمان بود. ساخت باغهای تیموری در سمرقند آغازگر شیوهای از باغسازی بوده که مبتنی بر ویژگیهای باغهای ایرانی پیش از اسلام و اوایل اسلام است و در عین حال سرمشقی برای صدور باغ به سرزمین هند محسوب میشود. باغسازی تیموری در هند از سه عامل به میزان بیشتری تاثیر پذیرفت. عامل اول، پسزمینه های فرهنگی که به نوعی به مغولها میرسید. عامل دوم اثرات فرهنگی ایرانی به طور عام و باغ سازی آن به طور خاص و سومین و مهمترین عامل، ویژگیهای اقلیمی است که در این مقاله به بررسی این عوامل میپردازیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه محمدی
مربی گروه معماری، موسسه آموزش عالی مولانا،
مهناز ادب دخت
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی مولانا